april 2020

Zuid Afrika heeft relatief weinig corona gevallen. Toch wordt de full lockdown verlengd tot 5 weken. Niet zoals in Nederland waar nog best veel mag. Behalve de apotheek en de supermarkt is hier echt alles dicht.Afgelopen donderdag worden we opnieuw toegesproken door onze president en we hopen allemaal op een verlichting van de maatregelen natuurlijk. Nou op papier wel. Er komt een niveau systeem. Lockdown is 5 en we gaan nu naar 4. Daarna wordt per provincie bekeken of een aantal gebieden naar een nog lager niveau kan. Zo heeft onze provincie zelfs maar 30 besmettingen. Voelt daardoor wel raar met alles dicht. Maar ja, je wil er niet aan denken dat het in een van de townships hier in de buurt terecht komt. 

Onze president wil als goed burger laten zien dat hij braaf mee doet aan de verplichte mondkapjes vanaf deze week en doet een poging om aan het eind van zijn toespraak een ‘home made’ masker op te zetten. Eerst zet hij het voor zijn ogen, vervolgens springt het elastiek van achter z’n oren. Op twitter is hij daarna trending topic. En dat niet vanwege zijn duidelijke speech. Wat hij echt gezegd of bedoeld heeft moet je dan zelf de volgende dag via social media uitvinden.

Silias is helemaal blij want de president heeft de ‘smokies’ verkoop weer toegestaan.Maar hij heeft buiten minister Dlamini-Zuma gerekend ( een  van de zes vrouwen van voormalig president Zuma ) Zij kondigt een paar dagen later toch een verbod op verkoop van sigaretten en alcohol af én daar bovenop nog een avondklok ook. Niet buiten komen tussen 8 uur ’s avonds en 5 uur ’s morgens. Mevr. Zuma heeft een grondige hekel aan roken en drinken maar dat zij zelf meer dan 100 kilo weegt doet dan weer niet ter zake voor de gezondheid.Wel mogen er een aantal zaken open die vanwege de aanstaande winter o.a. beddengoed en kinderkleding verkopen. Dat het kinderondergoed dan weer niet op de lijst noodzakelijke materialen staat maakt mensen natuurlijk furieus. Het begint zo langzamerhand een beetje op burgertje pesten te lijken.

We zien van heel dichtbij – nu pay day inmiddels is geweest en de meeste lonen niet zijn betaald – dat mensen echt al zonder eten zitten. Behalve dat er geen geld binnen komt is iedereen ook thuis  in plaats van intern in hotel of lodge en moeten er dus extra monden gevoed worden. Op het nieuws zie je schrijnende gevallen van lange rijen mensen ( lees 4 kilometer  lang ) als er ergens wordt gemeld dat er voedselpakketten worden uitgedeeld. Soms blijkt dat zelfs fake news te zijn en hebben ze die uren ook nog voor niks in die rij gestaan. Hoef ik zeker niet te melden hoe het inmiddels met de winkelovervallen staat ?

En ondertussen gaat ons leven eigenlijk gek genoeg gewoon door. Behalve dat het vliegtuig verplicht stil staat  en we niet het dorp uit mogen, merken we niet zo veel. Marcel en Monique stellen een wandeling in de bush voor .Het is ’s morgens nog lekker koel en dus heerlijk om te wandelen. Geweer aan Marcel z’n schouder mee en een uurtje op pad. Ook Patrick kan dit stuk nu mee lopen. Monica en Silias zitten blijkbaar in het complot want halverwege staan er in de rivierbedding een  tafel en stoelen en brandt er een vuurtje. Alles is voorbereid voor een bush ontbijt, wat leuk !

We proberen het voor het personeel ook extra leuk te maken met lekker eten enzo nu ze helemaal niet naar huis kunnen. En natuurlijk te zorgen dat ze thuis niet zonder geld en dus eten komen te zitten. De verjaardag van Monica  wordt ook hier gevierd traditioneel met chocoladetaart en cola.

Marcel doet meestal ’s morgens een rondje op de quad om te zien of er verse sporen van dieren van de nacht zijn. Hij ziet een flink aantal gieren en dat is altijd een teken van actie. Hij blijft net zolang zoeken tot hij het luipaard heeft gevonden . Die heeft 1 impala op de grond liggen en een 2e in de boom gehangen.In eerste instantie laat hij zich niet goed zien als wij een uur later ook gaan kijken. Hij heeft zich  verstopt onder de struiken maar geen beest ontsnapt aan het arendsoog van Monique .Eind van de middag komt hij dan toch tevoorschijn. Hij is duidelijk geïrriteerd dat wij er zijn en blaast en gromt  naar ons. Ik ben van een leeuw of een cheeta niet bang maar een luipaard is wat anders. Hij is zo onvoorspelbaar en snel ! Terwijl wij de auto keren zit hij al weer boven in de boom.Daar steekt hij wel precies z’n kop  in het laatste zonnetje van de dag en kan Patrick een paar mooie foto’s maken. Eindelijk dat luipaard goed in beeld.  De laatste tijd zien we wat minder vaak de leeuwen en Beer heeft toch gelijk gekregen; dan zie je meer luipaarden. Afgelopen week zien we op 1 dag zelfs 3 verschillende luipaarden. Want we gaan ze inmiddels aan een aantal kenmerken ook herkennen. 

Gelukkig zien we gisteravond wel onze groep leeuwen weer en daar is ook de kleinste welp weer bij. Dat dotje heeft de eerste kritische weken overleefd !