maart 2020

Het is weer olifantentijd op Ximuwu. De ene na de andere groep komt langs onze dammen en ze lijken allemaal in de mood om te badderen. Soms staan we wel meer dan dan een uur bij het water te kijken en op een zeker moment maken we ons echt zorgen om een heel kleintje die steeds kopje onder gaat. Dit kleintje is nog jonger dan een jaar want het past nog onder buik van de moeder. Prachtig om te zien hoe de hele groep dit jong beschermt. Maar zolang wij stil staan met de auto is er niet veel aan de hand en komen ze vaak dicht langs ons het water uit. De smalle doorgang naar het kleine dammetje voor wanneer er te veel water in een keer valt wordt door het groepje behoorlijk groter gemaakt. Blijkt een lekker plekje te zijn om je kont tegen aan te schuren als de modder te veel jeuk veroorzaakt.Zo zijn soms ook echt nieuwsgierig . Als we na een vluchtje net voor zonsondergang de hangaar binnen rijden staat er zelfs een olifant naast de deur. 

We krijgen eindelijk bericht na bijna 3 jaar, dat de uitslag van ons permanente visum klaar ligt. Aangezien er geen melding komt om te betalen voor het visum lijkt het 99% zeker dat dit negatief nieuws is.  Ik ben op veel dingen dol in dit land maar dit stinkt echt aan alle kanten. We voldoen namelijk volledig aan álle eisen. Ze zoekt gewoon net zo lang tot ze een reden hebben gevonden om weer een blanke buitenlander af te wijzen. Nou ja, binnenkort maar de uitslag ophalen in Kaapstad en protest aantekenen. Moet binnen10 dagen gedaan zijn en de uitslag laat gemiddeld tussen de 2 en 3 jaar op zich wachten. TIA !

Gelukkig krijgen we 2 weken later een mail dat de uitslag van ons 4 jaars visum klaar ligt in Nelspruit dus daar vliegen we meteen de volgende dag naar toe. Het is stralend mooi weer en het blijft altijd een prachtig vluchtje over dit groene gebied. En deze keer is het nieuws gelukkig wel positief, we mogen weer 4 jaar blijven !

Op de terugweg willen we snel even iets eten in het kleine restaurantje  op het vliegveld.Buiten op het bord staat “beefburger with fries “ dus we vragen aan de ober om een hamburger .“Die heb ik niet “ zegt hij. Waarop Patrick op het special bord wijst.“Als het een hamburger was zou er wel ham op zitten” is zijn uitleg.

Onno en Ingrid genieten van 5 dagen Ximuwu na hun prachtige maar ook vermoeiende reis. Even lekker bijkomen hier en ondanks dat ze onderweg veel hebben gezien krijgen ze ook geen genoeg van al het wild.

En ze hebben ontzettend veel geluk. We zien tegen zonsondergang een luipaard naast het pad en waar die meestal meteen de struiken in duikt kunnen we hem nu goed volgen. Hij is duidelijk op jacht en het lijkt zelfs even of hij een impala gaat pakken.  Patrick maakt veel foto’s en ik filmpjes. 

Thuis meteen kijken wat er gelukt is maar nog steeds loopt het niet soepel tussen Patrick en de Sony.Over 2 foto’s is hij wel redelijk tevreden en ik toch zeker om voor het blogje te gebruiken . In een ijverige opruimbeurt blijkt hij afgelopen week ook deze 2 foto’s te hebben gewist…

Ook de leeuwen zien we met grote regelmaat. Als we afgelopen week met het bezoek van M en M bij ons aan het pizza barretje zitten zie ik bij de drinkplaats een leeuwin voorbij schieten. Duidelijk achter iets aan. Aan het geluid van de snel trappelende hoefjes menen we een zebra te herkennen. Snel laten we de pizza voor wat die is en springen we met z’n zessen in de auto. 2 lampen en een nachtkijker mee en rijden maar. We komen na 10 minuutjes de leeuwin tegen op een pad. Zonder buit. De rest van de groep vinden we een stukje verderop in de houding om te gaan jagen. Behalve het grote mannetje. Die slaapt. Jammer genoeg hebben we de leeuwin met de 2 welpjes al een week niet gezien…

Monique en ik gaan met Nobu naar het dorp waar een playdate is gemaakt met een aantal honden van de puppy school. Klinkt natuurlijk raar maar Nobu heeft al meer dan een half jaar geen hond meer gezien. Die is alleen gewend aan olifanten en hyena’s enzo.

Er staat voor volgende week onverwacht bezoek gepland. Maar nu alles zulke vormen aanneemt met het Coronavirus is dit bezoek natuurlijk onzeker geworden.In Zuid Afrika zijn nog maar een paar gevallen van het virus bekend. En vanochtend als we de gordijnen van de slaapkamer open doen en we eerst 2 mannetjes leeuwen zien drinken voor de deur en een uur later een neushoorn, lijkt het corona virus letterlijk en figuurlijk ver van ons bed.

Leave a Reply