juli 2019

Het werkt goed met onze Cassius ! Zeker nu Patrick zo rigoureus de tuin heeft aangepast is een paar handen extra wel welkom. Wat een verschil met deze tijd vorig jaar hoe de tuin er uit ziet maar vooral bizar om te zien hoe snel hier alles groeit. Juist in de winter bloeit er juist van alles. Het laatste blad is inmiddels wel van de bomen en de augustus wind komt vroeg dit jaar. Er is dan vaak een enorm vlagerige wind waarbij soms uitschieters zijn van 25 knopen. Samen met de hitte zijn dat nog steeds dingetjes wat vliegen hier toch anders maakt dan in Europa.

Ik vlieg deze maand voornamelijk met ‘locals’. Allemaal mensen die nog nooit eerder in een vliegtuig hebben gezeten. Ik vlieg toch dus waarom niet iemand anders ook een plezier doen. Cassius gaat natuurlijk als nieuw Ximumu familielid mee, net als het personeel van onze buren ( lees van de farm 5 km verderop ), een eigenaar van een lodge uit het oosten van de Klaserie met z’n ranger en dan Hasting, de jongen van het tankstation op het vliegveld in het dorp. Hij ziet iedere dag vliegtuigen en droomt er zó van om mee te vliegen. Super, zo’n blij gezicht en hij zegt dat hij niet kan geloven dat vandaag onverwacht blijkbaar z’n verjaardag en kerst op 1 dag vallen ! Ik krijg nog dagen later berichtjes van hem hoe blij hij is, hoe leuk is dat?

Toevallig kom ik bij dat laatste rondvluchtje Bruce tegen op het vliegveld en hij werkt voor alle parken hier in de buurt met patrouille vluchten en zo en hij vertelt me dat ze die week weer nog een paar laatste neushoorns gaan de-hornen die bij de grote actie een paar maanden geleden waren ontglipt. Of ik misschien een keer mee wil? Ja laat dat nou mijn grote droom zijn! Dus 3 dagen later word ik met zonsopgang hier opgehaald en vlieg ik met Bruce op zoek naar neushoorns mét hoorn. Een geweldige samenwerking tussen vliegtuig, helikopter en een team op de grond wat samen werkt om de neushoorn op te sporen vanuit het vliegtuig , met de heli een verdoving in te schieten en dan met de kettingzaag de hoorn er af te halen. Ik ben werkelijk ontroerd dat ik dit mee mag maken en dat alles vanaf zo’n 400 ft hoogte. Bruce is een geweldige piloot en vliegt met deze Savannah zo low en slow, echt fantastisch.

Het lijkt vooralsnog ook goed te werken dat de-hornen want Monique en ik gaan naar de jaarvergadering van de Klaserie 2 weken geleden en daar horen we dat de teller inmiddels op 168 dagen staat zonder incident met neushoorns! Bij ons dan hè, de cijfers in de buurlanden zijn nog wel steeds vreselijk .
De Klaserie als prive reservaat bestaat dit jaar 50 jaar en er is dus een speciale vergadering . Wordt gehouden onder dezelfde oude boom van toen, de opkomst is groot, de tafels prachtig gedekt en de speeches lang en soms langdradig. Maar erg leuk om een keer mee te maken en te zien wie nu eigenlijk al onze ‘buren’ zijn.

Onze damvulling loopt prima inmiddels op de zonnecollectoren. De pijp is wel diep weggestopt en op het uiteinde een stukje dicht gemetseld want anders móeten die olifanten dat weer slopen natuurlijk. Niet slim je eigen drinkwatervoorziening lijkt mij . Dit water wordt uit onze oude put gepompt dus kan geen gevaar opleveren voor onze eigen noodzakelijke watervoorziening. Er komen al steeds meer dieren nu drinken want vers water wat beweegt is toch een stuk aantrekkelijker.

De bestaande garage die al langer werd gebruikt als soort werkplaats is onlangs nog eens grondig opgeruimd en rekken geplaatst met bakjes voor alle onderdelen die regelmatig gebruikt worden bv voor als er weer eens een waterleiding kapot is. Er zijn echt serieus wat spullen nodig om de boel hier draaiende te houden op de farm. Het doet bijna denken aan een mini Suzo magazijn van vroeger 🙂

Er wordt hier door de rangers van het park en door een extern bedrijf rond gereden om de neushoorns in het oog te houden. Zo sta ik onlangs te wachten (en te filmen dus het ligt vast ) dat een kennis van ons hier komt landen als dat witte wagentje van de anti-poaching brigade op z’n gemak over de baan rijdt en zelfs midden op stil gaat staan terwijl er een vliegtuig op short final zit…
Pas op het laatste moment rijdt hij door dus daar had ik nog even een praatje mee nadien 🙁
Daarom heeft Patrick doorgezaagde tonnen met Ximuwu airstrip er op gespoten naast de baan gezet maar daar kon die olifant natuurlijk weer niet vanaf blijven. Slopers zijn het !

Komende 3 weken zal ik even niet vliegen want ik ben van mijn schouder geopereerd in Kaapstad. Dat wordt daarna vast goed ingehaald want dan komt mijn ‘vliegmaatje’ Joyce en haar man Louk op bezoek !

Leave a Reply