december 2018

Voor wie zich afvraagt hoe het met onze vrachtwagen staat ? Patrick zei in mei toen we een eerste inspectie deden: “ Nou die is voor het eind van het jaar nog niet klaar “
Waar ik dacht dat dit wel heel negatief was, heeft hij helaas gelijk gekregen. Er is wel eens contact maar een foto van hoe de stand nu is hebben we nog steeds niet en het wachten is steeds nog op de juiste banden blijkbaar. Het is af en toe echt wennen aan de Afrikaanse manier van zaken doen. Op een mail wordt standaard nooit gereageerd en het feit dat je een afspraak hebt met iemand wil niet zeggen dat hij ook echt komt. Of bellen dat ze verhinderd zijn al helemaal niet. Waar ze wél vlot in zijn is rekeningen sturen. Vaak moet je zelfs vooraf betalen en spullen op voorraad heeft echt niemand. Kortom een enorm gebrek aan geld bij bijna alle bedrijven.
Maar ja, wij zijn verliefd geworden op de relaxte manier van doen in dit land en als je hier woont krijg je daar natuurlijk ook mee te maken.

Patrick moet voor een notaris bezoekje naar Duitsland maar ik heb echt geen zin om mee te gaan.
D-EWUP heeft namelijk net weer 2 weken stil gestaan omdat de tacho meter unit ( toerenteller van de propeller ) kapot is. Onderdeel besteld, is binnen na 5 dagen, helaas met de verkeerde stekker natuurlijk …niet op voorraad, moet uit de VS komen en zo zijn we 2 weken verder. Dus ik blijf hier en ga lekker veel vliegen. Ook Silias en Monica neem ik een keer mee ( achterin uiteraard, ik neem geen risico meer ! ) en ze vinden het geweldig. Vooraf wordt er gebeld naar huis en staat de hele familie buiten te zwaaien. Ik merk echt dat ik toch veel aan de bush flying cursus heb gehad want ik heb weer veel meer zelfvertrouwen en vooral weer veel plezier in het vliegen !

Een aantal dagen wordt het enorm warm, wat vaak de voorbode is van regen, maar het blijft eerst bij hevig onweer en enorme wind. Zelfs de stang van de windzak knakt door ! Maar dan is het toch raak en krijgen we op zaterdag ruim 20 en op zondag ruim 30 mm regen. Monique kan s’avonds na de eerste stortbui haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en gaat bij de dam kijken of er wat te zien is, wij kunnen niet geloven dat ze terug komt met een foto van al een half volle dam ! Het was even werk die dam uitbaggeren maar het resultaat is super. Natuurlijk hebben we nog heel veel water nodig maar dit is een prachtig begin en na 10 dagen is er een explosie van gras en volop blaadjes aan de bomen. Én worden meteen de eerste impala’s geboren. Fantastisch dat dit zo geregeld is in de natuur dat ze pas geboren worden wanneer er genoeg water en gras is.

Ik ga de volgende dag met Marcel en Monique met de quads en SSV op pad. Het is lekker koel en leuk om door de met water gevulde rivierbedding te rijden. Zo houden we ook de nieuwe paden goed in stand en zie je na die regen de sporen van de dieren heel goed. We stuiten op een stuk of 5 hyena’s en eentje blijft demonstratief staan. Raar, maar op zo’n quad voelt het toch anders dan in die auto waar een deur voor zit 🙂 De rest loopt wat nerveus heen en weer en we realiseren ons dan dat er écht iets in de buurt moet zijn. SSV aan de kant en verder op de quads en zo kunnen we in een veel dichter begroeid deel zoeken. Na 2 uur speuren niks gevonden maar wel heel leuk gereden en stukjes gezien van onze grond waar we nog nooit eerder geweest waren. Met Silias en de auto gaan we later terug en lopend ( Marcel met geweer op z’n schouder ) wordt het kadaver van een giraf gevonden. Ik blijf eerst in de auto ( ben toch af en toe een bange schijterd ) maar ga later toch mee kijken 🙂 en dan blijkt dat we op de quads toch heel dichtbij waren geweest.
De volgende ochtend staat alleen een jakhals de laatste restjes op te peuzelen en is het dus een waar leeuwen en hyena festijn geweest die nacht !

Met de regen komt natuurlijk ook het ongedierte en we hebben ook nog steeds last van vleermuizen. Silias wil alles wat beest heet en op het erf is altijd dood maken en vindt het reuze interessant als ze 1 keer per 3 maanden komen van de pest control en hij ook z’n soort van gasmasker op kan. Want natuurlijk volgt hij iedereen die het huis ingaat, wantrouwig als hij is.
Hij komt aan op vrijdag met een vleermuis die hij gevangen heeft met de vraag die in de diepvries te stoppen om maandag mee te nemen naar het dorp om te laten zien aan de plaatselijke “boeren-bond” om een middel te kopen om ze te verjagen.
Dat je er ook eventueel een foto van kan maken had hij nog niet bedacht 🙂

Patrick heeft opnieuw een dag fotocursus, maar nu bij ons thuis. Heel leerzaam en meteen worden de geleerde ‘tips and tricks’ uitgeprobeerd vooral in het donker. Heel leuk, zeker met het gebrul van leeuwen in de verte. Wanneer het windstil is zijn de geluiden in het donker zó intens.
Dus vanaf nu geen slechte foto’s meer op het blog natuurlijk !

En dan hebben we plotseling geen water meer uit de kraan. De tank is helemaal leeg gelopen tijdens de nacht. Na wat speurwerk blijkt er een pijp gescheurd te zijn in de grond. Midden op de dag met 40 graden graven Patrick en Silias een gat en wordt het lek gedicht . Helaas springt het vlak daarna al weer open, tja al doende leert men; het blijkt dat je de kraan eerst moet open zetten voordat je de pompen inschakelt om de lucht er uit te laten ontsnappen. Het duurt dan nog tot de volgende ochtend totdat het probleem definitief is opgelost. Gelukkig is het zwembad er om nog enigszins op te frissen! Aangezien ik toch niet kan helpen ga ik ’s morgens heel vroeg nog een rondje van 2,5 uur vliegen zodat ik op de valreep voor het jaareinde nog aan m’n tot doel gestelde 400 uur totaal kom. En die heb ik nodig voor wat ik in het komende jaar met het vliegtuig wil gaan doen. Daarover hopelijk volgende maand al meer 🙂

Vlak voor mijn verjaardag gaan we dan weer naar Kaapstad, natuurlijk komt Nobu er aan te pas en de volgende dag is Jules , de zoon van Arjan en Bregje jarig en bedenkt Patrick om voor de knul een volledig drumstel te kopen. Jules blij, z’n vader en moeder ……
Patrick weet Arjan warm te krijgen om samen met kerst een kalkoen te bereiden en ik geniet van jeugdsentiment met het maken van de bijgerechten.
Helaas net niet warm genoeg om met zijn allen buiten te eten maar wel een hele geslaagde dag !

Voor nu weer bedankt aan alle trouwe volgers voor de leuke reacties het afgelopen jaar en een gelukkig en gezond 2019 gewenst van ons beiden !