13 september van HSSS naar HKLK en HKNW

En dan blijkt toevallig Linda ook in Khartoum te zijn. Wat een verrassing voor mij. Zij is hier regelmatig voor haar werk en heeft alles op alles gezet om hier tegelijk met mij te kunnen zijn. Het was veel te kort maar super leuk om je weer even te zien Linda !
Wij moeten dan al weer om half 7 vertrekken uit het hotel en zijn snel klaar met alles. Paspoorten blijven soort van in transit als je als crew bent aangemeld en zo ben je er dus ook weer snel uit. Ik ga denk ik altijd in zo’n pak op pad voortaan ! Gistermiddag kreeg ik zelfs ook op vertoon van mijn crew badge ( nogmaals dank Robert 🙂 ) binnen 3 uur al mijn kleren gratis gewassen terug .
Hier is het wel enorm druk met vliegtuigen en Wuppie lijkt hier wel heel erg klein tussen al dat grote spul. Wel heel gaaf om op zo’n groot veld waar zoveel beweging is te vertrekken. Prima weer zo ver en we gaan voor onze langste vlucht deze reis: 5,5 uur want we verwachten ook nog wat tegenwind. Dus dat worden hele kleine slokjes water vandaag… Waar het gisteren alleen maar zand en stof was is het meteen ten zuiden van Khartoum al snel veel groener. Het zicht is eerst ook best goed en het zijn lange stukken zonder bijzonderheden en ondertussen krijg ik weer nog wat instrument training van James. Zoals verwacht is het weer rond de evenaar wat grillig en we krijgen van alles. De wind verandert tussen al die buien behoorlijk zowel van richting als van snelheid. Dat merk je ook écht op de autopilot . De snelheid loopt soms ver terug als je weer eens in zo’n omhoog gaande stroming terecht komt. Gelukkig had ik hier al eens eerder mee te maken gehad toen we terug kwamen uit Cannes met de Mistral. Blijkt maar weer eens te meer hoe goed het is om veel ervaring op te doen. Immens hoge stapelwolken hier waar je eigenlijk steeds om heen slalomt . Door de toppen kun je wel heen maar liever niet te ver daaronder. Dat doen we natuurlijk af en toe wel omdat we ook wel op onze hoogte moeten blijven waar we klaring voor hebben gekregen Maar veel beter dan dit wordt vliegen niet en ik maak weer veel te veel foto’s en filmpjes 🙂 Of het straks allemaal te plaatsen is betwijfel ik want wel Afrikaans internet natuurlijk.
We gaan door een paar fikse regenbuien heen maar de temperatuur komt niet onder de 8 graden dus niks aan de hand. Kan Wuppie meteen een beetje schoon spoelen, want die is nog nooit zo smerig geweest als nu. Zo jammer dat het moeilijk op foto’s vast te leggen is wat een mooi zicht wij vaak hebben vandaag. Zeker als we vlak bij Kenia komen krijgen we steeds hogere bergen. Bij de daling naar Lokichoggio merk je ook goed wat warmte en bergen dan doen dus het is behoorlijk hobbelig. Vliegen in Afrika hoog en droog is simpel, maar dit natuurlijk niet. Maar het wordt gelukkig wel een mooie landing en James geniet zichtbaar mee van mijn enthousiasme.
Heerlijk, ik ben nu echt weer in Afrika. Meteen al op de grond is de houding van de mensen anders hier. Egypte en Sudan is geen Afrika voor mij. Super klein veldje waar verder niks is. Gelukkig wel mijn Avgas. Mijn eigen pomp en slang moet er aan te pas komen om te tanken en een klein uurtje later zijn we al weer onderweg naar HKNW in Nairobi. Op de frequentie horen we dat het heel druk is en dat het veld gesloten zal worden omdat er een VIP landing aan zit te komen. Wij zijn dan echt de laatste die nog toestemming krijgen om te landen en de rest moet blijven cirkelen. Moeilijk uit te leggen hoe geweldig het voor mij is om hier te landen. Vanaf dit veld ben ik in 2005 voor het eerst als passagier met een Cessna 206 naar de Mara gevlogen en vandaag land ik hier zelf met m’n 206. Dit had ik echt nooit kunnen denken !
Ik was hier voor het laatst in 2007 en het is inmiddels zó druk geworden , onvoorstelbaar. Ik kijk mijn ogen uit aan wat hier allemaal staat en vind het helemaal niet erg dat we even moeten wachten tot de VIP gepasseerd is. Veel te veel te zien hier op dit platform.
Het hotel is om het netjes uit te drukken, niet helemaal wat ik had verwacht maar dat wordt later opgelost en ik verhuis dus nog een keer. Het is dan toch nog 11 uur voordat ik op mijn eindbestemming van ben.
Nu rustdag en dat klinkt heel aantrekkelijk. Al was het alleen al om alle indrukken een beetje te laten bezinken. Vandaag vliegt Patrick ook vanaf Kaapstad hier naar toe en ik zal heel blij zijn om hem weer te zien en alles wat ik tot nu toe heb beleefd met hem te kunnen delen !