Dagboek 18-20 februari van Las Vegas tot Dallas 2300 km

Het is een topdag in Vegas. Lekker shoppen, Patrick beetje luieren aan het zwembad en ’s avonds heerlijk eten bij Morton’s. ( en vooraf nog een klein proeverijtje bij Nobu ) Nou veel beter gaat het niet worden natuurlijk. Pas om 11 uur rijden we de camping weer af richting Arizona. Vroeger kwam je echt over de Hooverdam maar daar is inmiddels een nieuwe, hogere weg aangelegd dus je ziet de dam nauwelijks. Maar die waren we op een eerder bezoek aan Vegas al gaan bekijken. Hetzelfde geldt voor een aantal ander dingen hier in de omgeving zoals Grand Canyon en Lake Mead. We zetten dus maar meteen koers naar het oosten. Ik zie op internet dat er voor komend weekend wel slecht weer wordt verwacht voor Texas. Zelfs sneeuw! Tja, wat zullen we doen dan? We gaan de MAN stallen bij een bedrijf wat van een vroegere zakenrelatie van Patrick is. Daar kunnen we natuurlijk niet in het weekend terecht, dus het is óf vrijdagmiddag óf maandagmorgen, zoals gepland inleveren. Maar om de laatste 2 dagen in Texas rond te rijden in kou en sneeuw trekt ons niet zo erg dus we besluiten maar om te proberen om vrijdag te halen. Echt heel boeiend is het hier trouwens ook niet. Wat een saaie ,platte pannenkoek is dit landschap hier! De weg is super goed en je mag in zowel Arizona als New Mexico ook met de vrachtwagen 75 mijl per uur rijden. Zijn wij even blij dat de begrenzing van 89 naar 110 km is bijgesteld. Zo kachelen we lekker door tot half 9 bij een KOA waar je altijd dag en nacht terecht kunt. We proberen dan nog iets te eten te vinden maar in dit gat is alleen de Mac nog open. We worden aangehouden door de politie en die komen alleen maar heel vriendelijk vragen of alles in orde is en of ze kunnen helpen. Dus dat slechte beeld wat bestaat van politie in de VS is niet helemaal eerlijk! Nou, we zijn weer terug met beide beentjes op de grond; van Morton’s naar de Mac en van het Nobuhotel naar een camping waar een groot rangeer terrein achter ligt. Non stop treinen, we doen geen oog dicht, haha. De volgende morgen blijkt het zelfs -4 te zijn maar in onze hut merk je daar niks van. Wat extra koffie er in en we gaan weer op pad. Nog 730 mijl te gaan tot Dallas. 110 km op cruise control is hier ook echt 110 km per uur. Er is niet veel verkeer en alles rijdt lekker door. Ook vandaag is er weinig te zien. Ik snap nu waarom de Amerikaan dit ‘fly-over country’ noemt 😉 We bellen met BA en kunnen gelukkig onze tickets verzetten naar zaterdag en rijden toch maar in 1 keer door naar Dallas. De stad begint eigenlijk al bij Fort Worth waar ook de luchthaven is. Wat een drukke stad, zelfs om half 9 ’s avonds. We zijn blij dat we er zijn want 1150 km op 1 dag rijden met de vrachtwagen is voor ons toch nog steeds een stuk inspannender rijden dan met de gewone auto. De volgende morgen het standaard ritueel; auto binnen schoon maken, wasje doen, tanks leeg maken enz. Dan is het nog 70 mijl naar Terrel. Ziet er prima uit, terrein volledig afgezet en bewaking. Maar het blijft iedere keer weer even vervelend om je auto achter te laten op een vreemde plaats. Deze mensen zijn ook nog eens zo vriendelijk om ons naar Dallas down Town te brengen waar we voor komende nacht een hotel hebben geboekt. Super vriendelijke Texanen met een heel speciaal accent. Hotel dik in orde en voor vanavond nog een reservering bij Nobu. Je zou bijna denken dat er opzet in het spel is 😉 Morgenavond vliegen we terug naar huis en we komen waarschijnlijk het laatste weekend van april terug om de MAN naar Baltimore te rijden. Daar vandaan gaat hij terug naar Antwerpen. Het was niet de meest spectaculaire reis maar er waren toch zeker een aantal hoogtepuntjes. Boeing fabriek was erg leuk, Californië was verrassend mooi en leuk om weer eens in Vegas te zijn. Het grote doel van dit jaar was natuurlijk Canada en Alaska maar hopelijk staat ons nog een leuke trip te wachten tussen Dallas en Baltimore vanaf eind april. Bedankt weer voor de leuke berichtjes op de site en de facebook pagina en tot over 9 weken!

One Comment

Els en Lex

februari 21st, 2015

Kort maar krachtig (prachtig) deze reis!!!
Goede vlucht naar huis.

Liefs, Els
Groet, Lex

Leave a Reply