Dagboek 3 en 4 juni van Jasper via Grande Prairie naar Fort Nelson 1000 km

Sinds Halifax hebben we alleen maar west gereden maar vandaag moeten we toch beginnen aan de rit naar het noorden. We zitten al wel op de breedte van Whitehorse maar hebben nog wel flink wat noord te rijden. We willen naar Grande Prairie vandaag. Niet dat daar zoveel te zien is maar dat is enige plaats van betekenis die we vandaag tegen komen. We hebben hier nog flink te maken met de uitlopers van de Rockys en dan ben je weer eens blij met een motorrem op de vrachtwagen. Het weer is nog steeds goed, alhoewel de temperatuur ’s nachts behoorlijk laag wordt. Behalve wat fabrieken die OSB plaat maken en dus flink wat vrachtwagens met bomen kom je hier niet veel tegen. We zijn al bijtijds in Grande Prairie op een prima camping langs de weg waar het tijd is om wat wasjes te draaien en lekker zelf te koken. Naast ons staat iemand die net met pensioen is gegaan en zijn schapenboerderij verkocht heeft. Hij heeft een gigantische grote camper gekocht van de opbrengst en gaat nu lekker reizen met z’n vrouw en drie honden. Erg leuk om die enthousiaste verhalen te horen. De volgende morgen regent het en is het echt fris in de auto. Op deze camping zijn ze voorbereid op kou want je kunt een verwarmingselement aansluiten op de waterkraan zodat de boel niet bevriest. Maar wij vinden dit wel koud genoeg hoor. Geen kamperen voor ons als het onder nul wordt. Maar als de MAN eenmaal warm is zitten we weer heerlijk en zien we eindelijk een ‘truckwash’. Daar gaan we naar toe en hier moet je geen muntjes kopen maar betaal je per tijd dat je de cabine gebruikt. Super hoge druk met heet water en sop erin en Patrick wast de MAN met volle overgave. Hij ziet er na een uur en 80 dollar ( ! ) super uit! ( vestiging voor Leo misschien ? )On the road again en na een half uur zitten we in een sneeuwbui, niet normaal. Het houdt niet meer op vandaag en we hebben afwisselend sneeuw en regen en de MAN ziet er na 2 uur uit als nooit tevoren. Wat een modder, tot aan het dak. De weg wordt leger en leger en het aantal huurcampers neemt hier ook behoorlijk af. De weg is slaapverwekkend en dat vindt ook een tegenligger. Hij zit op onze weghelft en komt steeds dichterbij als ik hem met lichtsignalen en toeteren weer net op tijd naar z’n eigen baan krijg. Pfff je moet er niet aan denken wat er kan gebeuren… Nou, weer wel goed wakker vervolgen we onze weg tot Fort Nelson waar het weer even bewoonde wereld is. Een camping en een restaurantje waar wat locals aan de bar zitten. Zijn we echt in Indianenland aangekomen?? We kijken onze ogen uit naar wat hier rond loopt! De nachten worden hier al steeds korter, om half 12 gaat de zon onder en om 4 uur weer op. Het gaat nu dubbel op, 1000 km noord en bijna 15 juni, aparte gewaarwording, net zoals vorig jaar in Noorwegen. Foto’s gaat niet lukken vandaag vanwege slecht internet. Wordt goed gemaakt hopelijk morgen!

Comments are closed.