Dagboek 14 juli van Moyale naar Dilla 350 km

Sinds gisteravond 9 uur hebben we als baby’s geslapen. Er was verder niemand bijgekomen op de camping en dus een hele rustige nacht. Dat voelt goed .We ruimen eerst de auto leeg en spuiten dan al het stof er uit van de laatste 2 dagen. Wat was dat nodig! Weliswaar alleen koud water ook weer hier maar toch lekker gedoucht. We gaan dus pas om half 11 op pad, naar de grens, 5 minuten hier vandaan. Daar gaat alles heel soepel. We hebben ons visum thuis al geregeld want bij de grens kun je dat niet krijgen. Alleen op de luchthaven in Addis kan dat op dit moment nog.En…voor het eerst gaan we weer aan de rechterkant van de weg rijden! Weer een land gehad. Kenia was heel verschillend van landschap, erg mooi om te zien, mensen super vriendelijk en niet 1 slechte ervaring met politiecontrole of zo. Gewoon weer een prachtig land om te bezoeken. Meteen over de grens begint het asfalt al!! Wat rijdt dat lekker na 3 dagen zand en stenen. Sommige stukken zijn echt heel goed ( beter als de weg van Lille naar Gent ! ) andere stukken zijn weer met veel grote gaten. Asfalt leggen is hier 1 ding maar onderhouden doen ze nog niet. Er wordt wel volop gewerkt aan de weg richting Addis want hij is nog niet helemaal klaar. We schieten hier ook weer niet echt hard op want het is zo druk langs de weg met mensen, geiten, ezels, kamelen, honden en paarden die absoluut nergens naar kijken en iedere keer vlak voor je oversteken. Het liefst slapen we weer opeen camping maar niks te vinden. We stoppen een paar keer bij een ‘hotel’maar dit voelt allemaal niet veilig. Om 6 uur vinden we een hotel wat enigszins acceptabel is vlak voor Billa. Engels wordt hier bijna nergens gesproken, alleen hun eigen taal. Ethiopie is altijd zelfstandig geweest. Met handen en voeten krijgen we toch iets te eten en drinken besteld. Er is alleen nergens elektriciteit hier, ook niet in de kamers. De kamer is erg lastig te beschrijven maar wij gaan er in ieder geval niet in slapen. We wachten tot het goed donker is en alle opgeschoten jeugd naar huis is en draaien dan de daktent open. Wij slapen gewoon op de parkeerplaats in ons eigen bed!