Dagboek 24 augustus

We liggen meestal al vroeg in de tent dus als de zon opkomt, zijn wij er ook snel uit. Vanochtend is dat om half 7. Potje koffie maken en pannenkoeken bakken. Hmmm ze lukken echt goed deze keer. De temperatuur is heerlijk en na de pannenkoeken gaan we lekker zwemmen in het meer, zalig! Patrick wil nog wat dingen aan de auto controleren en rond de middag gaan we weer op pad. Van een Toyota dealer uit Zuid Afrika die we 2 dagen geleden tegen kwamen kregen we een adres op van een lodge/camping 250 km naar het noorden aan het meer. Vriendelijke man trouwens, die onze Toy helemaal geweldig vond. De weg langs het meer is perfect in orde. Al snel zien we ontelbaar veel borden langs de weg staan, gesponsord door EU. De weg, de brug, allerlei zgn. workprojects, noem maar op, alles is door Europa betaald….. Ik denk wel 50 borden komen we tegen met een EU vlag. Er zijn niet veel auto’s op de weg vanwege het brandstofprobleem. Er is wel diesel te koop rond de 4 dollar per liter. Voornamelijk vrachtwagens dus en open bakkie’s, die zo ontzettend vol geladen zijn met mensen, we hebben nog nooit zoiets gezien. En ook de paar mini busjes die we tegen komen zitten nog voller als wat gebruikelijk is in Afrika. Wel heel veel mensen lopen en fietsen langs de weg, zo’n typisch Afrikaans beeld langs de straat. Je moet constant in de remmen voor kippen, geiten, raszuivere honden en zelfs varkens steken plotseling de straat over. De paar winkeltjes die we langs de weg zien maken vooral reclame voor dat je beltegoed kan kopen maar ook dat je je telefoon kan opladen. Die hutten hebben natuurlijk geen stroom, maar als ze iets gespaard hebben kopen ze volgens mij meteen een telefoon! En wat een berg met kinderen, niet normaal. Heel vaak zie je ze met drie of vier langs de straat lopen, waarvan de oudste dan een jaar of 7 is en de jongste net kan lopen. We stoppen een paar keer bij de rivier en de kinderen zijn heel enthousiast en vrolijk, zeker niet vervelend. We willen stoppen bij een kindje van een jaar of 4 die alleen loopt met een emmer op z’n hoofd. Het arme kind schrikt zo van ons dat hij z’n emmer water laat vallen en zo het bos in schiet, gillend en wel. Arme ziel, het was alleen om hem een snoepje te geven! Je ziet vooral de vrouwen en meisjes sjouwen met van alles en nog wat op hun hoofd. Het valt wel op dat de kinderen hier veel jonger al veel meer moeten mee helpen als in de voorgaande landen. Tsja, je wieg zal hier hebben gestaan…Toch geen sombere gezichten, alles lacht en zwaait nog steeds. Onvoorstelbaar trouwens dat Tracks for Africa overal zo goed werkt want zelfs deze camping die zo afgelegen, maar zo mooi ligt weet de navi feilloos te vinden. Wat hebben wij al een plezier gehad van dit systeem! De lodge is vol, maar de camping is leeg en dat is precies wat we gehoopt hadden. We mogen een plekje uitkiezen en hebben een super zicht op het meer. Makuzi beach lodge, echt weer een aanrader.Het is dat we vanmorgen hebben gemerkt dat het zoet is, maar verder lijkt het net of je aan de zee zit. We gaan wel eten in de lodge, want ze hebben verse vis!

Leave a Reply