Dagboek 27 juni
We boeken voor vandaag een boottripje over de Kafue. Lekker relaxed samen met Fobbs die ons gisteren ook al zo geweldig heeft geholpen met wat dingetjes aan de auto te doen. We gaan voor 4 uurtjes waarvan het laatste uur vissen. Het water is super glad en het is zelfs nog best fris. We zien aan de waterkant olifanten en nijlpaarden en veel vogels. Prachtig. De stroming in de rivier is zo sterk dat we een hele tijd zonder motor aan te hebben verder dobberen over de rivier. We praten wat me Fobbs over zijn familie, hij heeft 7 kinderen. En ook een zus, die naast hem woont met al haar kinderen en zo eigenlijk 1 grote familie vormen. Dit is hier heel normaal en ze passen op elkaars kinderen .Zijn moeder is pas overleden op 92 jarige leeftijd en dit is volgens hem geen uitzondering. School is ook erg duur, kost ongeveer 100 $ per maand per kind. Ze zijn dan wel voor 3 maanden aan een stuk daar en krijgen dus onderdak en eten. Maar, voor iemand die hier werkt als gids is dit toch veel geld. Naast zijn baan hier in het kamp heeft hij ook nog een bananenplantage. Onderweg komen we ook een aantal vissers tegen in wat grotere maar ook zeker kleine bootjes. 1 jongen staat in een soort uitgeholde boomstam met een stok te balanceren. Zou voor ons niet meevallen! We varen langs de Zimbabwe kant en horen in de verte 2 keer schieten. We zien in de verte een paar mannen aan de kant staan wuiven. We varen er naar toe en zien dat ze allemaal zwaar bewapend zijn. Ze vragen of ze een stukje mee mogen varen naar het volgende eiland. Ze zijn namelijk van de anti-stropers organisatie en zijn al een paar dagen achter een groep stropers aan die steeds weg komen in een kano. Natuurlijk mogen ze mee en we moeten door heel laag water en veel gras, maar we komen daar waar zij denken dat ze zitten. Wel spannend hoor, want deze week werden we nog gewaarschuwd dat je in dit land erg moet oppassen voor stroper. Ze schieten ook op mensen omdat ze denken dat je van de politie of zoiets bent. Het stropen is volgens hen nog steeds een heel groot probleem. Vooral Chinezen en Koreanen geven grof geld voor ivoor en iedereen pikt hier een graantje van mee en zeker de hogere mannen. Ja, dat is moeilijk vechten dan. Ze gaan aan land door het moeras en wij wachten in de boot. Jammer genoeg komen ze na 20 minuten terug zonder de stropers te hebben gevonden. Zijn ze toch weer kunnen ontkomen. Het pad waar ze waarschijnlijk door heen zijn gevaren is te klein en te ondiep voor ons bootje om te volgen. We zijn hier op grondgebied van Zimbabwe en Fobbs vindt het helemaal niks. Officieel mag hij hier helemaal niet komen met de boot. Maar de rangers stellen hem gerust en vertellen dat zij het recht hebben om dit te doen. Ze hebben trouwens ook het recht hier in Zimbabwe als ze een stroper vinden om hem ter plaatse neer te schieten. De schoten die weer eerder hebben gehoord kwamen dus ook van hen en waren waarschuwingsschoten. Toen waren ze namelijk wel dichtbij maar hadden op dat moment geen boot in de buurt. De mannen zijn verder heel erg vriendelijk en blij dat ze een lift van ons hebben gekregen. Wat zo’n relaxed boottripje leek eindigt op onze laatste dag hier toch nog in een spannende dag! En van dat vissen komt natuurlijk niks meer!
0