Dagboek 29 Oktober

Nou, die avond ging het feest dus niet door. Er was gezegd dat de douane om 9 uur zou komen en dat we er bij mochten zijn. Dus wij zitten thuis te wachten tot half acht om daar naar toe te rijden. Wordt er om 10 over 7 gebeld; douane is al geweest, heeft gezien dat er een slot op zit en wil niks afspreken voor een later tijdstip om terug te komen…Grrr. Er zit niks anders op dan te wachten tot de volgende ochtend. Patrick vertrekt dus vroeg en is om half 9 bij het terrein waar de container ter inspectie staat. Vriendelijke kerel die gelijk de container naar beneden haalt, zodat Patrick hem open kan maken en gereed staat voor als de douane komt. Die komt dus om 10 uur, werpt 1 blik in de container en klaar….Hoeft helemaal niet in de auto te zijn of niks. Nou, Patrick blij en komt terug naar huis. We stonden immers gisteravond al gepakt om naar Spanje te rijden met de doggies. Het lijkt nu dus allemaal ok en we vertrekken om 12 uur richting zuiden. Komt het toch allemaal nog goed! Tot we net voorbij Brussel zijn en Leo belt; de douane heeft zich bedacht en wil het inschrijvingsbewijs van de auto zien!! Dat had Patrick allemaal bij zich die ochtend en heeft de beste man ook gezien! Maar….inmiddels zat zijn dienst er op en is er een nieuwe shift begonnen. En deze douanier wil ook dit nog eens zien. Hmmm, terug rijden dan maar? Even bellen of Monique toevallig nog thuis is. Gelukkig wel. Zij gaat het inschrijvingsformulier bij ons thuis ophalen en faxen naar Leo en dan om 4 uur wordt de auto toch vrijgegeven. Hij moet nl echt voor 6 uur op de kade zijn, 24 uur voor afvaart . We hebben daarna geen officieel bericht meer gehad dat dit is gelukt, maar daar mogen wij toch wel van uit gaan. Echt zeker weten we het dus maandag als we weer kunnen bellen met de rederij. Begint al wel echt op een afrika trip te lijken, toch?

Leave a Reply