Wonen op Ximuwu
september
Ook Nobu maakt deze maand kennis met de minder leuke kant van de bush. Ze komt een spitting cobra tegen in de tuin en die spuugt in haar ogen. Althans dat is wat de dierenarts later zegt.
Patrick ziet Nobu plotseling met snel dik en rood wordend oog. Snel flink gespoeld met water en hup in de auto naar de dierenarts in het dorp want dit wordt heel snel erger en ze heeft duidelijk veel pijn en haar ogen lijken inmiddels pingpongballen zo groot en gezwollen.. De dierenarts geeft haar een aantal spuiten en druppels en dit moeten we de komende 36 uur iedere 2 uur doen. Bij geen actie was ze waarschijnlijk blind geworden. Tja heel vervelend maar gelukkig goed afgelopen. Inmiddels loopt ze weer vrolijk rond en is deze maand veel bij de buren te vinden die eerst Kevin en Luuk en daarna Nikki en Erik op bezoek hebben dus lekker veel actie.
De cheeta’s hebben inmiddels de airstrip ontdekt en komen nu echt met regelmaat terug. Het vrouwtje is alleen nog steeds mank en erg mager, dus hopen maar dat zij het redt. De grote droom zou natuurlijk zijn om ooit welpjes hier te hebben !
Ik ga nog een paar dagen alleen naar Kaapstad ( Patrick is bijna niet meer van Ximuwu weg te krijgen ) Even gezellig met Arjan en Bregje bij kletsen en nog eens op controle voor mijn schouder. Is opnieuw aan het ontsteken en 2 flinke cortisone spuiten later vlieg ik weer terug naar huis. Eindelijk lukt het me om de landing mee te mogen maken voorin de cockpit. Blijft toch een afwijking van al die private pilots dat ze in keer in zo’n echte cockpit willen zitten 🙂
Zeker gezien mijn vliegtuigje nog steeds wacht op ‘DE stempel’ is dit extra leuk.
Nu ik al zó lang niet zelf heb gevlogen weet ik pas hoe ontzettend graag ik dit juist doe !
Patrick heeft weer een nieuw speeltje gekocht wat betreft filmen. Een soort speelgoedauto en daar bovenop een film camera gemonteerd . Als je dan dus wat dichter bij de dieren bent kun je ze filmen van grond niveau en dit is Lees meer...
augustus
Begin deze maand rijden Patrick en ik samen aan het eind van de middag een rondje als we plotseling op een pad 3 cheeta’s zien. Dit is voor onze omgeving echt heel bijzonder omdat het hier eigenlijk te dicht begroeid is. Een cheeta moet het juist van open vlaktes hebben waar hij snelheid kan maken. Snel pakt patrick z’n camera en van schrik duwt hij op de claxon. Gelukkig schrikken zij niet en kunnen we ze even bewonderen. Snel Marcel en Monique oproepen maar als ze aankomen zijn ze al verdw Lees meer...
juli 2019
Het werkt goed met onze Cassius ! Zeker nu Patrick zo rigoureus de tuin heeft aangepast is een paar handen extra wel welkom. Wat een verschil met deze tijd vorig jaar hoe de tuin er uit ziet maar vooral bizar om te zien hoe snel hier alles groeit. Juist in de winter bloeit er juist van alles. Het laatste blad is inmiddels wel van de bomen en de augustus wind komt vroeg dit jaar. Er is dan vaak een enorm vlagerige wind waarbij soms uitschieters zijn van 25 knopen. Samen met de hitte zijn dat nog Lees meer...
juni 2019
Ook Rob en Agnes behoren tot de gelukkigen die de big 5 én de wilde honden al binnen een paar dagen te zien krijgen. Ze zijn zelfs nog maar een uur hier als er al 2 olifanten bij het dammetje achter ons huis staan te drinken. Ze maken sowieso dingen mee die wij hier ook nog nooit eerder hebben gezien zoals een hele avond leeuwen die constant heen en weer lopen direct langs ons hek en een lawaai maken, zo bizar ! Zelfs al staan wij met z’n zessen aan de andere kant van het hek op zo’n 10 met Lees meer...
mei 2019
Peter en Ilse zien behalve het luipaard alles van de big 5. Het is alleen wel zuur als we de ochtend nadat zij vertrokken zijn om 6 uur wakker worden van de wilde honden die met z’n tienen staan te spetteren in onze drinkplaats achter het huis. Het licht is zó mooi en Patrick haalt z’n hart nog maar eens op aan het fotograferen. Ik wil wat filmpjes maken maar dit moet wel zonder geluid want ik heb alleen die mitrailleur van die Canon er steeds op staan. Dus terwijl we in Nederland zijn Lees meer...
april 2019
De bouw van het nieuwe huisje van Silias en Monica gaat on Afrikaans vlot. Nu er een beetje vorm in begint te komen zijn ze allebei heel enthousiast over hun nieuwe kamer. De buitenkeuken is ook klaar en wordt afgelopen week officieel in gebruik genomen. Dat wil zeggen dat Monica kookt voor ons allemaal en dat wij bij hen gaan eten. Ze vinden het eerst maar heel raar om met ons aan tafel te zitten maar vooral Monica is apetrots dat we in ‘haar’ keuken komen eten. Zelfs Silias zet z’n pet a Lees meer...
maart 2019
Na een tekort aan water vorig jaar, met name in de Kaap is het nu de beurt aan de elektriciteit. Eskom, het enige bedrijf wat energie levert is jarenlang leeg geplukt en heeft nu zo’n tekort aan geld dat er in verschillende fases stroomonderbreking wordt aangekondigd. Voornamelijk via sociale media kun je op het laatste moment zien in welke fase we vandaag weer zitten en dit loopt soms op tot 8 uur per dag zonder stroom ! Nu hebben wij op Ximuwu het geluk dat we én een generator hebben én Lees meer...
februari 2019
We nemen ons zó voor om geen hond meer te nemen als we eenmaal in Zuid Afrika wonen en Meghan en Parel niet meer leven. Lijkt ook vooral niet praktisch met wonen zowel in Kaapstad als op Ximuwu én alle plannen om nog regelmatig te gaan reizen met de vrachtwagen enzo. Maar sinds Parel in september is ingeslapen missen we de honden juist meer dan ooit ( op zich niet vreemd als je al 25 jaar honden om je heen hebt gehad ) en vorige maand besluiten we dan toch maar wél weer voor een hond te gaa Lees meer...
januari 2019
Nog net voor oud en nieuw zijn we allemaal weer terug op Ximuwu. Marcel en Monique zijn 3 weken in Nederland geweest en aangezien we zo gewend zijn om vroeg naar bed te gaan redden we het alle 4 nauwelijks om tot 12 uur wakker te blijven ! Heerlijk om weer terug te zijn. Het blijkt toch dat we Kaapstad meer als vakantie zien maar thuis is toch écht Ximuwu. Hier zijn we het meest op onze plaats ( en dat echt niet alleen vanwege dewup 🙂 ) D-EWUP zal trouwens binnenkort z’n registratie kwijt Lees meer...
december 2018
Voor wie zich afvraagt hoe het met onze vrachtwagen staat ? Patrick zei in mei toen we een eerste inspectie deden: “ Nou die is voor het eind van het jaar nog niet klaar “ Waar ik dacht dat dit wel heel negatief was, heeft hij helaas gelijk gekregen. Er is wel eens contact maar een foto van hoe de stand nu is hebben we nog steeds niet en het wachten is steeds nog op de juiste banden blijkbaar. Het is af en toe echt wennen aan de Afrikaanse manier van zaken doen. Op een mail wordt standaa Lees meer...
november 2018
Ook deze maand zien we weer iets speciaals de dag nadat ik mijn verslagje heb gepost : de buffels deze keer en wel recht onder de vleugel van D-EWUP ! Ook Marcel en Monique willen wel eens gaan ontbijten in Nelspruit en net als we de hangar uit draaien staan ze opeens in volle glorie naast ons. We moeten dus even wachten om op te stijgen totdat de hele groep richting drinkplaats is gelopen, geweldig ! Patrick wordt snel opgeroepen ( we hebben tegenwoordig alle 4 een bakkie want netwerk niet alti Lees meer...
oktober 2018
We vliegen eindelijk eens zonder incidenten en vertraging terug naar Hoedspruit. Tussen Kaapstad en Hoedspruit vliegen 2 maatschappijen en ze zijn beide al eens een tijdje aan de grond gehouden vanwege incompleet papierwerk. Nou dát verbaast mij inmiddels niks meer. We hebben zowel met Cemair als met South African al de nodige geintjes meegemaakt. Laatst zijn we tot 3 keer terug gebracht met de bus naar de terminal vanwege een technisch mankement. “Het is niet hetzelfde probleem als de eerste Lees meer...
september 2018
Toch nog onverwacht hebben we op 11 september onze witte prinses in moeten laten slapen. Een prachtig lang leven gehad. Bijna 12 jaar voor een Landseer is heel oud maar het blijft toch afschuwelijk om afscheid te moeten nemen van je hond. We hebben nog precies 10 weken met Parel gehad in Spanje en nog enorm van haar genoten. Maar dan is het huis opeens wel heel erg leeg en besluiten we ook zo snel mogelijk weg te gaan. Nog een paar dagen in Nederland, wat laatste spullen pakken en nog afschei Lees meer...
augustus 2018
Als wij in januari 2017 samen met Marcel en Monique verhuizen naar ons huurhuis en kiezen voor een huurcontract van 1,5 jaar denken we dat we echt heel ruim in tijd zitten totdat we alle 4 definitief kunnen verhuizen naar Zuid Afrika. We hebben dan gezamenlijk namelijk nog 3 honden die eigenlijk dán al oud en gebrekkig zijn. Maar waar in maart de datum van afloop toch heel dichtbij begint te komen en Meghan en Botox niet meer leven, is Parel nog wel ‘springlevend’ . En zij is de enige hon Lees meer...
mei 2018
Terwijl we ons vergapen aan de vele olifanten zeg ik tegen Patrick : het zou nu écht compleet zijn als we de wilde honden nog eens zouden zien. Patrick heeft ze hier gezien in februari toen ik er niet was maar voor mij is het zeker 10 jaar geleden dat ik deze bijzondere dieren heb gezien. Tja en dit zondagskind wordt op haar wenken bediend; 2 dagen later komen we ze vlak bij ons huis tegen ! Een groep van zeker 10, zo geweldig mooi. Het is al bijna donker dus heel lastig foto’s maken maar Lees meer...
april/mei
Als het regenseizoen eigenlijk al voorbij is en wij in België zijn komt dan toch nog de lang verwachte regen. En hoe ! In 3 porties krijgen we in 10 dagen een kleine 200 mm en is ons probleem helemaal opgelost en zijn de dammen allemaal overvol. Niet alleen krijgen we foto’s van Marcel en Monique maar kunnen we het ook volgen op de digitale regenmeter. Hoe bizar, je ‘vlucht’ voor het slechte weer uit Europa en we liggen te juichen in ons Belgische bed als de app piept dat er zoveel water Lees meer...
maart 2018
Het beeld dat iedereen in Zuid Afrika in een hutje woont en maispap eet is gelukkig voorgoed verleden tijd voor mijn moeder. Ze kijkt haar ogen uit en we doen alle highlights van de Kaap en vliegen natuurlijk ook naar Ximuwu. Helaas treffen ze het niet met het wild, behalve de hyena’s alleen maar klein wild gezien maar dat proberen we dan maar te compenseren met lekker eten en drinken. En een rondje met D-EWUP natuurlijk over de bush. M’n vader is apetrots en gaat de volgende dag nog eens a Lees meer...
januari februar 2018
Terwijl Patrick 10 dagen in België is ben ik in Kaapstad. Met Arjan en Bregje ga ik onder andere naar het eerste oogstfeest van dit seizoen bij Delaire in Stellenbosch . Een super leuke dag, met 120 man aan een lange tafel, lekker eten tussen de de druivenrankjes met live muziek en vervolgens plukken en stampen van de druiven. Het voelt alsof je bij een grote Italiaanse familie op een bruiloft bent! We hebben inmiddels ook allebei een pistool gekocht en Patrick ook nog een geweer. Dat laat Lees meer...
December /Januari
We hebben eerst 2 dagen met alleen Peter en Ilse en dat is erg gezellig, ondanks dat Ilse al meteen naar de lokale dokter moet . Vanaf dinsdag komt Shane met z’n team om de catering voor de komende dagen te verzorgen. Dan komen ook Leo en Bianca en Arja en Bregje aan. Gezellige boel, ongedwongen sfeer en iedereen geniet volop van de gamedrives en ons plekje in de bush. Shane probeert Patrick z’n pizzaoven uit en die doet het prima. Patrick moest en zou zo’n oven hebben dus hij kan aan de Lees meer...
november/december 2017
In november worden zo’n beetje alle impala’s geboren. Nu zijn er al ontzettend veel van deze beestjes dus met al dat kleine spul er bij is het hier overvol met dat huppelende grut. Eigenlijk zou je nu ook meer katachtigen verwachten met zoveel hapklare brokken maar ja het hele gebied zit er natuurlijk vol mee. Het is heel aandoenlijk om al die kleintjes te zien en het groeit als kool. Na 3 weken weet je niet wat je ziet hoe groot ze al weer zijn. Nog wel wat onwennig en zeker niet bewust Lees meer...
November 2017
Inmiddels ‘wonen’ we bijna 2 maanden in Zuid Afrika en we krijgen regelmatig de vraag hoe het ons allemaal vergaat hier. Vandaar dat ik nu een maandelijks verslag ga maken van ons nieuwe leven hier. De eerste paar weken nadat we hier zijn aangekomen met D-EWUP waren behoorlijk chaotisch. Het huis was soort van klaar maar dan wel op z’n Afrikaans natuurlijk. En vooral de levering van de container werd maar steeds uitgesteld. We hadden code rood gekregen en daarmee een paar weken vertragi Lees meer...
0