Maart 2022

De bouw vordert gestaag. Inmiddels zitten de ramen er in, plafonds zo goed als klaar en de cement afwerklaag is gestort. Volgende week is het tegels leggen. Dus we lijken half juni toch te gaan halen. Ook het huis van Mark en Jess zit in de afwerkfase. De schilders lijken te hebben geleerd van hun fouten in de lodge. Ze plakken nu wél plakband voordat ze gaan schilderen. Maar dan verven ze zo ruim dat de verf alsnog op de verkeerde helft terecht komt…Mark en Jess kunnen niet wachten tot hun huis klaar is en voor de verjaardag van Mark wordt een braai opgezet en vast een luchtbed opgeblazen. Zo proeven ze vast een nacht van hun nieuwe paleisje. 

Er volgen nog behoorlijk wat sollicitatie gesprekken. Zowel online als hier ter plaatse. Niet allemaal even succesvol maar we hebben inmiddels een mooi team bij elkaar. Gek genoeg blijkt een goede housekeper de lastigste te zijn. Of misschien zijn wij te kritisch ?

Giford begint op 1 april. Hij krijgt de rol van assistent manager en barman/sommelier. Hij heeft zijn junior sommelier papieren al op zak en staat nu geboekt voor komende week in Kaapstad voor het vervolg van deze opleiding. Én een cocktail cursus. Hij gaat daarna langs bij een groot aantal wijnhuizen en krijgt daar dan ook de nodige uitleg. Belangrijke zaken eerst, nietwaar ?

Maar hij wordt eerst meteen in het diepe gegooid op zijn eerste avond hier op Ximuwu.Het is onze trouwdag en Jess heeft een verrassing gepland voor ons. Of ze de vrije hand mag hebben in het diner? Maar natuurlijk ! We hebben dan al wat vis afgeleverd zien worden en wij worden met Mark op gamedrive gestuurd. Als we rond 7 uur terug komen staat er een prachtige tafel gedekt aan de rand van ons terras en wordt ons een heerlijk 6 gangen diner voorgeschoteld. En Giford zorgt voor de wijn en helpt Jess in de keuken. Wat is nu nog de reden om naar Kaapstad te gaan met zo’n restaurant thuis?

We rijden op een mooie avond naar de rivier ( als onze buren in het oosten niet aanwezig zijn mogen we daar ook rijden ) Monique zit op haar favoriete plekje op de motorkap, op zoek naar sporen. En zo kan Giford een zogenaamde sundowner aan ons laten zien.  Een bekende wijnmaker uit Stellenbosch komt op bezoek en een uitgebreide wijn proeverij staat op het programma. Wat een ‘baan’ hebben wij allemaal !

Inmiddels is ook Perry gearriveerd. Hij stond al gepland van vóor Corona en eindelijk is het zover voor hem. Hij slaapt op 1 april in de boomhut en neemt de auto van Silias daar mee naar toe. De verpakking van de verse vis ligt nog achterin het bakkie. En dat levert ’s nachts het nodige lawaai op meldt een enthousiaste Perry de volgende ochtend. 2 leeuwinnen hebben het voorzien op deze geur en proberen achterin te klimmen. De pootafdrukken de volgende ochtend laten dat toch in ieder geval zien… Perry vindt het allemaal geweldig ! Het is super voor ons dat hij ieder ochtend met Mark mee gaat op gamedrive. Zo kunnen wij bezig blijven met de bouw en de opzet van de lodge. Perry doet overdag  allerlei klussen aan auto’s en busje. Hoe fijn.We verrassen hem op zijn laatste avond nog met een helikopter vlucht met Jana. Hij wil nooit meer naar huis 🙂

Het blijft niet alleen bij het pand bouwen. Er moeten ook aanpassingen gedaan worden aan de elektriciteitsvoorziening. Er wordt een nieuwe kabel  gegraven over een afstand van 3 km. En ook ons eigen vers water station is niet voldoende dus er wordt een container klaargemaakt in Johannesburg met alle voorzieningen er al in. Ook die wordt deze week geplaatst. Er wordt al volop gewerkt aan de tuin. Monique heeft de leiding in deze en maakt een mooi plan voor de nieuwe tuin en zorgt dat alles wordt geplant door ‘haar’ mannen. Het is dan ook bijzonder welkom dat we nog een paar laatste buien krijgen voor de nieuwe aanplant. Iets minder gunstig was de laatste stortbui voor de aquaponics. Ze zijn dan precies bezig met opnieuw beton storten omdat de constructie alles behalve goed was. Marcel en Monique zijn al wéken bezig om dit systeem in orde te krijgen. Maar goed, de vissen zwemmen inmiddels in de bak en de verschillende zaadjes zijn geplant. De eerste tomaten die hier uit komen zijn straks goud waard…

Om het plaatje van zelfvoorzienend compleet te maken haalt Mark ook nog een bijenkorf op in Sabie. Dit moet natuurlijk in het donker gebeuren en als hij de lading gaat lossen staan aan de ene kant van de lodge 2 mannetjes leeuwen en aan de ander kant 4 mega  olifanten te wachten. Die laatsten hangen sowieso de laatste weken rondom het kamp. Met desastreuze gevolgen. Ondanks dat alle bomen voor de lodge met een cirkel van stenen zijn beschermd worden ze één voor één omver geduwd. Zelfs onze trots, onze grote Ximuwu boom ziet er gehavend uit. We hebben altijd al een beetje een haat/liefde verhouding met de olifanten gehad, maar momenteel is er van liefde weinig sprake.Alhoewel…als de foto bunker echt klaar is en de olifanten als eerste langs komen om te drinken is dat toch wel weer een momentje. Zo geweldig om ze vanaf deze hoogte en zo dichtbij te kunnen fotograferen!

Morgen gaan we een paar dagen naar Kaapstad. Daar is een beurs voor toerisme die we willen bezoeken samen met onze buren. Zij plannen ook om meer commerciële activiteiten te gaan ondernemen. Én we gaan eten bij een restaurant in Kaapstad waar nu onze toekomstige sous chef nog werkt. Hij heeft samen met Jess de Silwood koks school doorlopen en tot dusver hebben we  alleen via zoom met hem gesproken. Leuke manier om nu met hem in het echt te gaan kennis maken.

Leave a Reply