Januari/Februari

Mark en Jess zijn begonnen en daarmee ook het testen van allerlei gerechten. Gelukkig krijgen we veel ‘hulp’ van buren en kennissen. We organiseren voor de verjaardag van Monique een etentje bij ons thuis. De avond voor haar verjaardag dus ze vermoed niks. Zeker omdat we voor de avond van haar verjaardag ook al  iets kleins gepland hebben. Jess tovert in onze weliswaar ruime maar toch niet professionele keuken, een diner voor 15 personen in elkaar.  Zo kan iedereen proeven van enerzijds haar fine dining gerechten en anderzijds de bij iedereen geliefde Indiase keuken. Mark bewijst ook ervaring te hebben in opdienen en uitserveren.  Als je zoals zij echt alles van basis af maakt is zo’n compleet diner maken toch een stuk meer werk dan wij dachten. Met de verjaardag van Monique gaan we naar een spa in een lodge een uurtje hier vandaan. Veel positiefs over gehoord en gelezen. Maar het is een typisch geval van eens maar nooit meer. We weten in ieder geval wel meteen hoe we het bij ons niet willen hebben. Want er komt ook bij ons een kleine spa. Al onze gasten krijgen straks een uur behandeling naar keuze inclusief bij hun verblijf.Bij thuiskomst staat er dan nog een bush diner op ons te wachten. Wat een luxe zo’n chef in huis. Maar dat kleine ‘meisje’ maakt ook wel erg veel rommel! Gelukkig is Monica daar en zij geniet ook volop van alle bedrijvigheid in huis en wil natuurlijk álles proeven. 

Mark gaat intussen veel op pad in de bush en is positief verrast over de hoge concentratie dieren hier. Het lijkt ook momenteel wel of we veel meer zien. Maar dat heeft vast ook te maken met dat er veel wordt rond gereden We zien zelfs onlangs binnen 24 uur de zogenoemde magnificent seven. Big 5 + cheetah + wilde honden. De wilde honden blijven zelfs 3 dagen rondom Ximuwu hangen en we kunnen hen volgen tijdens de jacht en zijn zelfs getuige van een impala kill. 

Waar we in het begin van het seizoen geweldige regen hebben, blijft het nu behoorlijk achter. En dat precies wanneer er net nog gras is ingezaaid. Dus Silias &Co gaan iedere ochtend om 6 uur naar de dam waar de generator gestart wordt en water uit de dam wordt gepompt voor de beregening. Staat Silias deze week met een verschrokken gezicht al na een half uur weer in het kamp. Wanneer hij de generator aan gang slingert, staat hij oog in oog met een volwassen mannetjes leeuw ! Monique beleeft ook een angstig moment als ze na een fikse bui de paden gaat slepen. De bush is zo dik dus je ziet zelfs een groep olifanten vaak pas op het laatste moment. En achteruit rijden met een sleep achter je is onmogelijk. Er is een heel kleintje in de groep en de moeder is erg beschermend. Ze komt steeds dichter naar Monique toe. Schuurt eerst tegen haar karretje aan en begint dan met de  slurf in haar haar te woelen. Ze denkt écht dat haar laatste uur heeft geslagen. Never a dull moment at Ximuwu…

Wij gaan intussen, samen met Mark en Jess, op zoek naar het andere nieuwe personeel. Een barman / assistant manager wordt al gevonden en ook een dame die reserveringen en aanvragen gaat doen is aan boord. We zijn in gesprek met nog een rechterhand voor Jess in de keuken, een tracker voor bij Mark op de auto en Mighty krijgt een contract als general assistant buitendienst. Housekeeping en spa dame nog open dus wie biedt ; ?We krijgen al heel veel leuke reacties van iedereen die hier komt kijken en vooral ons idee voor de toegankelijkheid voor minder validen wordt heel positief ontvangen. Snel gaan we voor een paar dagen naar Kaapstad en checken bij iedereen of alles nog volgens schema gaat. De bar is zelfs bijna klaar ! 

Een ander project is bijna afgerond en dat is onze foto bunker. Een waterdichte container is verzonken in de grond en heeft aan de voorkant luiken. Je kan daar in wachten totdat dieren komen drinken en ze zo op oog hoogte  fotograferen. Je kijkt vanuit die auto toch altijd op de dieren neer wat de foto’s niet ten goede komt. Óók deze container is voor onze rolstoelers toegankelijk. We proberen nu vast de dieren een beetje te laten wennen door wat gedragen kleding neer te leggen, af en toe de luiken open en een muziekje zacht aan. Mark heeft al een camera opgehangen en vooral ’s nachts komt er al behoorlijk wat langs. Nu het al weer een tijdje droog is zie je sowieso al weer meer ‘verkeer’ langs komen. Dus dit moet echt de attractie voor de winter worden. 

De bouw loopt wel iets achter op schema. Vooral het dak heeft wat vertraging en op een aantal plaatsen wordt cladding geplaatst in de vorm van kleine steentjes die op elkaar gestapeld zijn. Dit wordt steeds weer door de bouwer afgekeurd en we hebben inmiddels medelijden met de mannen die dit werk moeten doen. Wat een stof en dat alles met een masker op de kin natuurlijk. Het zwembad wordt op dit moment gegraven en daar stuiten ze letterlijk op een enorm stuk steen. Geen fijn klusje als het 35 graden is. Plafond platen gaan er in en de eerste stalen verf voor binnen en buiten worden gezet. Het begint echt vorm te krijgen nu. Terwijl ik vooral wakker lig of straks alles wel bij elkaar past wat we hebben gekozen.

Komende week wordt ook de Aquaponics geïnstalleerd . De tent die onlangs is geplaatst als groentetuin wordt opnieuw aangepast omdat we met dit systeem willen gaan werken. Er komt een grote bak met tilapia en de uitwerpselen  van deze vissen dient als voeding voor de groenten en kruiden die straks op een soort buizensysteem groeien. Tegelijkertijd groeit ook de Tilapia en zo hebben we ook verse vis op tafel. Af en toe nog een impala schieten en zo zijn we bijna geheel zelfvoorzienend.

Natuurlijk gaat al het nieuwe personeel mee vliegen. Erick wordt in het dorp afgezet samen met Jess wanneer hij met verlof gaat en Mighty gaat voor het eerst van zijn leven de lucht in samen met Mark. 

De batterijen van Nobu’s elektrische bakkie zijn opnieuw kapot maar helaas zijn er in het hele land geen batterijen op voorraad. En ook niet binnenkort te verwachten. Dat is sowieso een probleem momenteel. Op alles zit lange levertijden, ook bepaalde materialen voor de bouw. Om maar te zwijgen over prijs stijgingen. Maar dat lijkt niet alleen voorbehouden aan Zuid Afrika. Omdat Nobu zonder bakkie niet te genieten is wordt er maar een nieuw benzine karretje voor haar gekocht. Nu ze eenmaal gewend is aan dit geluid, springt ze nog harder in de rondte wanneer het gas wordt opengezet 🙂 En straks knappen we het andere bakkie op voor gebruik rondom de lodge.

Monique wordt door een groepje vrienden opnieuw verrast voor haar verjaardag. Wij rijden allemaal met de auto naar de locatie en Monique wordt samen met Marcel door Jana opgehaald met de helikopter voor een bushdiner. Zeker iets wat onze gasten straks ook kunnen gaan doen. Een verblijf van 3 dagen zal daarom voor alle activiteiten echt véél te kort zijn !