februari 2019

We nemen ons zó voor om geen hond meer te nemen als we eenmaal in Zuid Afrika wonen en Meghan en Parel niet meer leven. Lijkt ook vooral niet praktisch met wonen zowel in Kaapstad als op Ximuwu én alle plannen om nog regelmatig te gaan reizen met de vrachtwagen enzo.
Maar sinds Parel in september is ingeslapen missen we de honden juist meer dan ooit ( op zich niet vreemd als je al 25 jaar honden om je heen hebt gehad ) en vorige maand besluiten we dan toch maar wél weer voor een hond te gaan. Aangezien we toch de meeste tijd op Ximuwu zijn en Marcel en Monique natuurlijk ook hier wonen lijkt dit toch wel degelijk een optie. Patrick zat al vaker te kijken voor een boerboel, een typisch Afrikaanse hond die vroeger werd gebruikt bij de boeren om het wild van het erf af te houden. We vinden al snel een puppy net buiten Johannesburg en ze is eigenlijk al op de leeftijd om weg te mogen uit het nest. Maar wij krijgen eerst bezoek, dus ze mag nog even bij de fokker blijven.
Het wordt een hele leuke tijd met Leo, Bianca, Maarten en Ella. In Kaapstad gaan ze een paar keer alleen of met een gids op pad en op zondag gaan we met z’n allen naar een township met gospeldienst. Hadden wij ook nog niet eerder gedaan. Geweldig om te zien hoe deze kerkdienst het hoogtepunt van de week is voor deze mensen. Iedereen is op z’n paasbest aangekleed en als je in die hutjes rond kijkt snap je niet waar die keurig gestreken kleren dan vandaan komen ? Alles zingt, beweegt en is helemaal happy.

Op Ximuwu hebben ze meteen de eerste avond al enorm veel geluk. We spotten eerst de wilde honden, dan de leeuwen en een paar hyena’s ! En dat allemaal in een kwartiertje tijd. Daarna is, ondanks dat er een elektrisch hek rondom de huizen staat, de buiten douche geen optie meer voor onze gasten 🙂
We zien de eerste paar dagen steeds leeuwen, eerst met kleintjes en later in de week zelfs parende leeuwen. Hoe speciaal ! Ook de buffels worden gespot maar de rest lijkt zich te verstoppen in het hoge gras van dit moment. We zien namelijk wel regelmatig de sporen van een aantal van de big five.
De dames willen dan na een vroege gamedrive toch een paar uurtjes zon en zwembad en dat is voor Leo en Maarten een mooi momentje om de tractor uit te proberen en de baan te maaien. Zij in hun element en ik blij met kort gras.

Op de laatste dag gaan we dan nog een keer om 6 uur rijden met Beer naar de andere kant van de Klaserie om te zien of we nog iets van de big 5 aan de lijst toe kunnen voegen. Na 4 uur sturen én een regenbui, spotten we dan eindelijk nog 1 olifant ! Voor de neushoorn en het luipaard moeten ze dan nog maar eens terug komen 🙂
Natuurlijk wordt er ook gevlogen. Waar Ella vroeger vliegangst had gaat ze nu all the way en dus ook met D-EWUP mee.
Leo heeft via Marcel geregeld dat er een gitaar is gekocht en zo wordt er aan het kampvuur een mini concert gegeven door Maarten en Bianca. Fantastisch !

We gaan ook een dagje crossen in de bergen met de quads en SSV en nog een tourtje hier en daar en zo zijn ze alle 4 aan vakantie toe als ze terug naar Nederland gaan 🙂
Maar zo hebben we wel het maximale uit hun reis gehaald en hebben ze nog een paar weken nodig om alle indrukken te verwerken.

Ik ga samen met Monique dan 2 dagen later Nobu ophalen ( ja inderdaad, vernoemd naar ons favoriete restaurant ) met D-EWUP. Kleine 2 uur vliegen veel beter dan 6 uur met de auto. Ik ben op slag verliefd en ze pakt Monique ook meteen in als ze heel de terugreis tegen Monique aan ligt te slapen.
Heerlijk om weer een hond om ons heen te hebben! Meteen naar de puppy cursus in het dorp want het wordt wel een groot en sterk exemplaar aan haar poten te zien. We zijn na 13 jaar ook wel een beetje vergeten hoe veel tijd er in het opvoeden van zo’n pup gaat zitten dus voor mijn gevoel doe ik momenteel niks anders dan foei roepen.
Waar onze vorige honden echt gek waren op water heeft Nobu er juist een hekel aan. En dat precies terwijl er in deze week rond de 80 mm regen valt. Wij enorm blij, alle dammen overvol, maar een heel gedoe om haar ieder uur naar buiten te krijgen.
We zitten nu qua regen gelukkig weer op een mooi gemiddeld jaar en zelfs al valt er nu niks meer moeten we safe zitten tot eind oktober. Maar nog een stevige bui in april zou het helemaal perfect maken. Blijft toch wennen voor ons dat er straks gewoon 6 maanden geen druppel valt.

Patrick heeft inmiddels een advocaat ingeschakeld om de camperbouwer een beetje onder druk te zetten. Het lijkt zijn vruchten af te werpen want na 2 weken mogen we opeens komen voor een ‘pre-delivery inspection’ . We starten D-EWUP dus nog maar eens richting Johannesburg en Marcel gaat ook mee. Extra paar ogen kan geen zeker geen kwaad. Waarschijnlijk omdat we helemaal niet veel verwachten valt het enorm mee. Het ruikt zelfs op z’n Afrikaans naar meubelspray, alles ‘opgepoetst’ en zelfs glaswerk en serviesgoed hangt en staat. Verder ziet de auto er echt mooi uit zowel buiten als binnen en met een paar kleine aanpassingen zou het toch echt moeten kunnen over een week of 2-3.
To be continued !