maart 2018

Het beeld dat iedereen in Zuid Afrika in een hutje woont en maispap eet is gelukkig voorgoed verleden tijd voor mijn moeder. Ze kijkt haar ogen uit en we doen alle highlights van de Kaap en vliegen natuurlijk ook naar Ximuwu. Helaas treffen ze het niet met het wild, behalve de hyena’s alleen maar klein wild gezien maar dat proberen we dan maar te compenseren met lekker eten en drinken. En een rondje met D-EWUP natuurlijk over de bush. M’n vader is apetrots en gaat de volgende dag nog eens alleen mee.
Ze slapen in het nieuwe bed wat zowaar bij poging 3 perfect van maat is. We hebben inmiddels zo’n zelfde geintje aan de hand met de kast buiten. 1 deurtje was kapot gewaaid en deze week kwamen ze voor de 2e keer het deurtje plaatsen. Zoek de verschillen… volgende week deurtje nr 3. Monique zegt altijd; maak je niet boos, verwonder je slechts 🙂
Naast zelf pizza’s maken bakken we inmiddels ook ons eigen brood en muesli . Brood is een hele uitdaging maar inmiddels lukt het reuze goed en worden we steeds beter in slim boodschappen doen. Zoals vroeger bijna dagelijks naar de supermarkt leer je hier echt snel af !
Het ‘wagenpark’ van losttracks is intussen ook behoorlijk gewijzigd. Jammer genoeg hebben we afscheid moeten nemen van de MAN. Die heeft natuurlijk het stuur links zitten en dat mag niet ingevoerd worden in Zuid Afrika. We hebben vorig jaar een nieuwe Iveco gekocht en die wordt nu opgebouwd in de buurt van Johannesburg. Had eigenlijk met kerst klaar moeten zijn maar zoals verwacht wat vertraging opgelopen. Als nu alles volgens plan verloopt kunnen we die in mei ophalen. Veel kleiner dan de MAN maar juist voor in de omringende landen wel heel handig. Zo kun je ook nog echt de parken in en zolang je maar binnen kan slapen en douchen is het prima.
Ook Wilson, de rallyauto is weg. Vorig jaar met de MDC is die op z’n dak gegaan en daar was enorm veel schade aan. Gezien Patrick met z’n hernia nu helemaal niet kan rijden is die ook verkocht. De oude vertrouwde Toy mag nog niet weg, je weet maar nooit wat voor leuk tripje er op termijn nog in zit dus die staat bij Leo in de schuur.
Zoals door iedereen hier voorspeld blijft het een hele uitdaging met ons ‘personeel’. Waar je denkt als je iets 10 keer hebt uitgelegd dat ze het het nu echt wel snappen blijkt niks minder waar. Silias begrijpt nog steeds niet wat er ’s nachts gebeurd met het water uit de tanks, hij pakt ’s morgens gewoon de slang en gaat de tuin besproeien daar waar het om 3 uur door de beregening is gedaan.
Onze Monica was deze week overijverig de boodschappen aan het uitpakken; chips lag in de koelkast en de lang houdbare tortilla’s in de diepvries. Broodjes die Patrick net uit de oven had gehaald waren ook weer keurig opgeborgen in de diepvries. Ze doet enorm haar best, dat wel 🙂
Gisteren zijn we naar een slangen cursus geweest. Eerst een paar uur uitleg over zowel schorpioenen, spinnen als slangen die hier in de omgeving voorkomen. Daarna een test met 60 vragen ( dan schiet het Engels toch wel behoorlijk tekort bij dit soort onderwerpen ) en dan zelf 4 verschillende slangen op pakken. Best wel eng maar wel realiteit natuurlijk hier en heel goed om te weten wat je moet doen. Emmer, haak en tang gekocht en ingeschreven voor de vervolgcursus. Kom maar op met die slangen !
Deze week nog lekker wat vliegen. Er staat een rondje naar Johannesburg gepland met Courtney ( Zuid Afrikaanse Kevin ) want die Drakensbergen van 7500 ft wil ik toch liever nog een keer doen met iemand naast me uit de omgeving. Verder gaat het bushvliegen me goed af en ik geniet enorm !
En dan zondag voor ruim 3 weken naar Belgie. Marcel en Monique komen hier naar toe dus wij gaan op Parel passen en Patrick wordt tevens aan z’n hernia geopereerd . Hopelijk daarna een nieuwe rally auto én weer meedoen aan de MDC !