30 oktober tot 1 november van Guwahati via Imphal, Gangaw naar Bagan 1150 km

Pelle is gearriveerd met de onderdelen en Wouter is al bezig met de defender als wij aankomen. We geven de sleutels van de toy en wachten rustig af. Na het diner horen we dat het helaas niet gelukt is om de auto’s te maken. Zowel de defender als de G áls de toy hebben nog steeds problemen en kunnen ondanks de nieuw meegebrachte onderdelen niet opgelost worden. Wouter doet wel een soort dichting op de leiding in de hoopt dat de stank wat minder wordt en het verlies kleiner. Dat lijkt wonderwel te lukken want de volgende morgen is de stank veel minder, heerlijk! Tijdens de koffiestops wordt er steeds gecontroleerd. Het eerste stuk gaat super. We laten de toy lekker wassen om ook de diesellucht weg te spoelen. Lekker goed asfalt en geen bochten en bergen. Het roadbook waarschuwt al wel voor de laatste 250 km. Heel druk en heel slecht wegdek. Nou dat klopt ook. Waar alle tankwagens vandaan komen weten we niet, maar er komt geen einde aan op deze smalle weg en hoe goed Patrick ook z’n best doet om de gaten te ontwijken, je valt er toch regelmatig in en dan voel je gewoon de pijn voor de auto. Wat een ellende. Het is vandaag bewolkt en om half 5 is het al pikdonker. Wij komen pas om 7 uur aan en dit is typisch zo’n dag die elke challenge voorbij komt waarop je denkt: wat doe ik hier? Later blijkt dat veel mensen hetzelfde hebben gehad. Diner is op de bovenste verdieping in dit half afgebouwde hotel. Hier mogen we eten met zelf meegebrachte drank omdat in deze staat alcohol weer verboden is. Vroeg de mand in want de volgende dag moeten we om half 6 vertrekken !! Dit noemen ze vakantie… De grens met Myanmar is aan de beurt en dat kan even duren. De weg naar de grens duurt zo’n 3 uur en JW is al een uur eerder vertrokken om één en ander voor te bereiden. Het is toch nog een heel gebeuren en er zijn fotograven ingehuurd om dit alles vast te leggen en we voelen ons erg bekeken hier. Toeristen zijn in dit gedeelte van het land nog echt een uitzondering. Het duurt uiteindelijk toch nog 3 uur voordat we Myanmar in rijden mét tijdelijk rijbewijs en kentekenbewijs. Wat een wereld van verschil zeg. Dit land is echt nog arm en de huisjes zijn niet veel meer dan wat hutjes van gevlochten matten met rieten of golfplaten dakjes en een ossenkar is hier meer regel dan uitzondering. Mensen kijken ons in eerste instantie aan alsof we van een andere planeet komen maar zwaaien dan uitbundig. De schade van de afgelopen regenperiode is enorm en op veel plaatsen zijn bruggen compleet weggespoeld. Er is dus af en toe wel eens een detour maar dat vinden wij juist wel leuk. We lunchen in een tentje wat JW op de kaart heeft gezet en met point-it lukt het om een soort nasi te bestellen, heel lekker. Ontzettend aardig allemaal maar kost wel tijd en we presteren het weer om de laatste 2 uur in het donker te rijden. Dat was dus weer een dag van 13 uur. De waarschuwing voor een slecht hotel waren niet voor niks. Er gaat een kist open met kussens en slaapzakken en zo proberen we de kamer een beetje op te leuken maar dat helpt niks tegen de plank waar we op moeten slapen. 1 toilet en 1 wasbak op de gang voor 8 kamers. Hmmm, dat is even slikken maar het werkt toch wel op de lachspieren om hier zo met z’n allen te zitten. Eten in een lokaal restaurantje en ook dat is best een belevenis. En anders wel voor de plaatselijke bevolking die zich op hun beurt vergaapt aan ons. We besluiten opnieuw de wekker op 5 uur te zetten. Hier willen we toch niet lang blijven en rijden om half 6 weg zodat we tegen de lunch in Bagan kunnen zijn. Ontbijt hebben ze hier natuurlijk niet maar een snelle jelle en een nespresso gaat ook prima. Al na 50 km is er een serieuze opstopping van vrachtwagens en bussen links en rechts van de weg. De berm is zo zacht en glad dat niemand van deze wachtenden er langs durft te gaan. Erwin wel, die gaat voorop en wij en daarachter Peter glibberen er achter aan. Wat een spektakel maar het lukt! Het regent jammer genoeg de hele rit en zodoende kunnen we niet echt mooie foto’s maken van de prachtige omgeving. Precies om 12 uur komen we bij de Bagan Lodge aan. Wat een mooi ding en we zijn helemaal blij. Lekker lunch bestellen en langzaam aan druppelt de groep binnen. Hier blijven we morgen ook en staat er een ballonvaart gepland maar of dit doorgaat is nog de vraag vanwege het weer. Zo niet, geen probleem, wij vermaken ons de komende 36 uur hier prima!

Klik hier voor de kaartweergaveKlik hier om terug te gaan

One Comment

Gerard

november 1st, 2015

Geweldig hoe jullie rijden en beschrijven deze zware dagen.
Veel respect voor jullie uithoudingsvermogen.
Geniet morgen van een rustige dag, groet Gerard

Leave a Reply