Dagboek 15 oktober Teheran

De groep vertrekt om half 9 met een minibus naar een aantal bezienswaardigheden . Wij gaan liever op eigen gelegenheid en regelen een taxi die de hele dag bij ons blijft. Het is alleen al heerlijk om hier rond gereden te worden zodat je echt de tijd hebt om te kijken i.p.v. op te letten op het verkeer. (er rijden 4.000.000 auto’s namelijk in deze stad ) We gaan eerst naar het paleis van de vroegere Sjah, het Niavaran Palace. Dit is nog helemaal ingericht zoals het vroeger was. Je kunt de woonvertrekken, kinderkamers en een aantal mooie jurken van Farah Diba zien. Er is hier juist vandaag een grote groep meisjes van 14 jaar van een school ook dit paleis aan het bekijken, maar als wij binnenkomen hebben ze totaal geen oog meer voor dit alles en willen ze alleen maar met ons praten en vooral op de foto en aan je zitten. Ze vinden het geweldig om te laten horen dat ze Engels spreken en willen van alles van ons weten. Heel aandoenlijk allemaal. Dan door naar het Saad Abad Palace. Hier zijn een aantal musea in een heel groot park waar ook het Omidvar Brother museum is. Deze broers zijn in 1954 begonnen aan een wereldreis en hebben 99 landen aangedaan in 10 jaar met een motor en een 2CV. Onze gids heeft geregeld dat 1 van de broers er vandaag is en signeert het boek wat wij kopen. Super leuk dat we juist op tijd daar zijn. We zoeken de weg terug naar de uitgang en alweer worden we door een jongen naar de uitgang gebracht die ook een heel gesprek met ons aanknoopt. Ze zijn allemaal zo benieuwd wat we van Iran vinden en hopen dat het westen eindelijk een ander en dus beter beeld krijgt van hun land. Nou, inmiddels hebben wij dat wel. We zijn toch inmiddels al in veel steden geweest maar er zijn er veel die er een stuk armoediger uitzien dan Teheran. En je voelt je vooral heel veilig en welkom hier. De vrouwen in de stad zijn ook heel anders gekleed. Natuurlijk zie je ook traditioneel geklede vrouwen maar de meesten dragen kleding die net op het randje van de voorschriften zijn. Hoofddoek zo ver mogelijk naar achter, haar er onderuit. Oorbellen laten zien en veel nog wel lange jasjes over strakke broekjes maar met veel meer vorm er in. Ze gebruiken ook veel meer make-up en ze zijn vooral heel mooi. Prachtige trotse vrouwen en ook een plastisch chirurg heeft hier voldoende werk. We komen een aantal vrouwen tegen die net een neus operatie hebben gehad en lopen met zo’n neuskapje op en hier en daar zit ook wel een spuitje in ☺. De tegenstellingen zijn dus heel groot in dit land. Wat wel fijn is voor ons is dat Iran weinig moskeeën met minaretten heeft. Omdat hier bijna iedereen sjiieten zijn, hebben ze die dus hier veel minder dan bijvoorbeeld in Turkije en hoor je maar heel af en toe de oproep tot gebed. Dat is blijkbaar allen maar weer bij de Soennieten. Best fijn als je niet ’s morgens om 5 uur wakker wordt gemaakt door de azan. We gaan wel bijtijds terug naar het hotel om een dutje te doen. Het is tenslotte niet voor niks een rustdag. We gaan vanavond samen naar een Indiaas restaurant in het Taj Mahal hotel en dit is echt fantastisch. Mooi ingericht en het lijkt wel the place to be hier. Wat een mooie mensen hier weer in dit restaurant. We kijken allebei onze ogen uit. We hadden eigenlijk niet echt een voorstelling van Teheran maar 1 ding is zeker; het is enorm de moeite waard en wij zijn heel blij dat we dit hebben gezien!

Leave a Reply