Dagboek 10 oktober van Malatya naar Van 640 km

Het roadbook zegt half 8 vertrekken maar dat doen we niet. Wij zetten de wekker op half acht en slaan eventueel een stukje ‘Unesco’ over. Bij het ontbijt blijken er meer dit zelfde idee te hebben. In de ontbijtzaal zit het vol met mannetjes met oortjes in en we zien zelfs pistolen uit hun broekzak steken. Er slaapt blijkbaar een hoog persoon hier vannacht. Allemaal zwarte busjes voor de deur en veel gewichtige gezichten. Dan komt er een sms van JW. Vorige nacht waren er opstanden in een stadje waar wij vandaag doorheen komen en daarbij zijn een aantal politiemannen gedood. Niks tegen toeristen maar toch… We spreken af om gezamenlijk door dit gebied te gaan en dan volgt een prachtige route over het platteland en zelfs een pontje. Na een uur komt er een nieuwe sms; volgens het hotel is dit gebied toch te gevaarlijk en JW wil geen risico nemen. We gaan allemaal via de noordelijke doorgaande weg. Ook goed. Wij willen allemaal zeker niet de ellende opzoeken. Evert en Jan willen achter ons aan rijden want Evert voelt zich niet zo goed. Maar na een pilletje uit mijn tas gaat het al weer veel beter. We rijden lekker door en stoppen bij een tentje waar we de auto voor de deur kunnen zetten en we krijgen weer een heerlijke Turkse lunch. Weer zo’n ongelofelijke goede weg hier. Wat hebben wij ons vergist in Turkije! Maar het is wel 640 km dus even flink doorhalen. Als we nog 130 km hebben te gaan komen we al bij het meer waar ook Van, onze eindbestemming aan ligt. Giga groot en zo mooi ligt dit meer op 1700 meter. En je hebt echt geen idee dat je zo hoog zit. Dan nog even tanken en van enige onrust merk je hier zeker niks. Terwijl de diesel loopt krijgen wij allemaal een kopje thee en staan ze er op dat ze ook de auto schoon spuiten. Wat een vriendelijke mensen zeg. Om 6 uur zijn we in Van en daar is Martin inmiddels aangekomen. Hij vervangt Robert die morgen naar huis gaat en ook Ebert vertrekt morgen. Ze balen allebei dat ze niet mee Iran in kunnen. De mannen laten zich uitgebreid scheren bij de kapper en we hebben enorm veel lol om dit gebeuren hier. JW en Ebert komen na een reparatie aan de mini om 9 uur ook aan en dan nog heerlijk eten en een genieten van een goed glas wijn. Morgen wacht de grens met Iran en daarmee ook aangepaste kleding en vooral die hoofddoek. Geen idee hoe het internet is de komende 10 dagen maar wanneer het kan zullen wij zeker berichten over het land waar we allemaal enorm benieuwd naar zijn!