Dagboek 2 en 3 oktober van Budapest via Sibiu naar Shumen 1120 km

Vlak voor Budapest krijgen we nog een flinke steen op de voorruit. Hier moet zo snel mogelijk iets aan gedaan worden. Een hele vriendelijke man bij de receptie blijft net zo lang bellen totdat hij iemand heeft gevonden die de volgende morgen om 8 uur naar het hotel kan komen om te repareren. Super service hier. We hebben een heerlijk avond bij Nobu samen en de volgende morgen zijn we dus al vroeg uit de veren. Klokslag 8 uur carglass voor de deur en half negen rijden we Budapest uit. Wat is het hier toch mooi! Maar wij hebben geen tijd vandaag om te rond te kijken, ons wacht een lange rit. Niet zo zeer in kilometers maar wel in tijd waarschuwt JW. De eerste 230 km zijn over super asfalt in Hongarije dus dat schiet lekker op. Dan de grens met Roemenië. Weer tol betalen natuurlijk en dan beginnen we aan de route binnendoor. Om het kort te houden; dit is ruim 250 km smalle 2 baansweg waar ze over het volle traject aan de weg bezig zijn. Nou daar doen we dus ongeveer 6 uur over en we stoppen niet eens om te eten. En dat is niet alleen omdat we ons daar geen tijd voor gunnen maar er is niks wat er aantrekkelijk uit ziet. De tegenstelling met Hongarije is groot. Dit land ziet er echt nog arm uit. De huisjes zijn vervallen, de auto’s zijn klein en oud en een paard en wagen is hier geen uitzondering. Langs de kant van de weg lopen oude kromme vrouwen met schortjes voor en hoofddoeken op. Is dit ook Europa? Volgens de borden langs de weg wel. Alle wegwerkzaamheden zijn betaald door ons allemaal. Eindelijk beginnen we aan de laatste 80 kilometer en dat is asfalt, zo nieuw en mooi, dat ligt in heel België niet. Wij komen om 8 uur in het hotel aan en denken dat we als laatste binnen zijn. Niks is minder waar, we zijn de eerste! Langzaam druppelt de rest binnen, allemaal behoorlijk moe en pas om half 10 gaan we aan tafel. Het eten is zo zo, maar ja we zijn ook niet voor niets in Roemenië. In onze kamer is het 27 graden en ondanks dat de deur naar het balkon open staat wordt het niet kouder. We slapen dus allebei slecht en dan gaat ook de wekker nog om 6 uur ( blijkbaar door de vorige gast gezet en dat hadden wij niet gezien ) Dan maar opstaan en vroeg weer weg. Vandaag staat ons een mooi stuk weg te wachten, de Transfagarasan Highway. Volgens de weer in opspraak geraakte Jeremy Clarkson de mooiste weg van Europa. Gelukkig is de mist wat opgetrokken en het is inderdaad wonderschoon hier. Je klimt tot 2050 meter en daarna een tunnel in. Toen we daar uit kwamen zat het potdicht van de mist en zijn we heel blij dat we bij de klim zoveel foto’s hebben gemaakt. Het is dan ook maar 3 graden! De weg loopt verder langs een meer, echt de moeite waard en weinig verkeer. We rijden dan Boekarest in en wat een tegenstelling met Boedapest en Praag. Dit is echt alleen maar grote betonnen blokken. Je waant je hier écht in Rusland.. We gaan wel even bij het paleis van voormalig dictator Ceausescu langs, wat het grootste ‘huis’ ter wereld is. Nou het is ook echt bizar groot. Verder heeft Boekarest ons niks te bieden. De grens met Bulgarije nadert en ook hier weer registreren. De weg en de omgeving lijken hier wat beter dan in Roemenië. In ieder geval ligt er niet overal zoveel rotzooi langs de straat. Wel zie je ontzettend veel zwerfhonden overal. Weliswaar rijden we het laatste stuk binnendoor maar we schieten toch lekker op. We zijn al om half 5 bij ons hotel in Shumen en het lijkt verdacht veel op ons hotel in Tyumen vorig jaar in Rusland. Zo’n voormalig Sovjet blok beton, maar de kamers vallen best mee. We zitten inmiddels dicht bij de zwarte zee en als je onder het kopje ‘waar is de toy’ kijkt kun je precies ons track zien wat we tot nu toe hebben gereden. Weliswaar is het linkje naar de site van Delorme maar we hebben nu eindelijk een tracker doe wél werkt!