Dagboek 31 december van Cameron Highlands naar Singapore!

Een nieuw record, we staan vandaag om 5 uur op. We willen geen risico nemen om niet op tijd bij de grens te zijn en het is nog 570 km tuffen. Aan deze kant van de Cameron Highlands zou het wel mooi moeten zijn maar ja, daar zie je weinig van om kwart voor 6. Daarna super snelweg en we hebben een heel apart gevoel over ons. Vandaag echt de laatste dag van de challenge en we ruiken de stal. Je zit er toch wel de hele reis mee in je hoofd. Zullen we het halen, want uitvallen is echt vreselijk natuurlijk. De laatste dag ook van links rijden wat we al sinds Thailand doen, maar geen enkel probleem voor ons. Vaak genoeg gedaan. Het is vandaag weer rond de 30 graden en af en toe een bui dus lekker klam. De laatste week was voor de meeste teams zwaar. De reis wordt te lang, je wordt moe en zoals eerder gezegd zijn er wat dingetjes. Er hebben zich natuurlijk ook groepjes gevormd en dat is prima. Het is een hele bijzondere reis geweest, een ervaring die we niet snel zullen vergeten. Het blijft natuurlijk ontzettend bijzonder dat je aan zoiets kunt meedoen en zo voelt het ook. Tegelijkertijd weten we ook dat een reis als deze voor ons iets eenmaligs is. We zijn denk ik te lang gewend geweest aan zelf te reizen, te organiseren en vooral je eigen regels te bepalen. Het was ons voor het goede te lang, vooral het tempo veel te hoog en de kwaliteit van hotels en eten veel te laag gezien het bedrag we voor deze reis betaald hebben. Misschien klinkt dit negatief maar zo is het zeker niet bedoeld maar gewoon eerlijk zoals wij het hebben beleefd en velen met ons. Wij weten maar van 3 teams die nog eens met Carchallenge mee gaan en de rest doet het ook niet meer. Natuurlijk is het onmogelijk om het 18 teams naar hun zin te maken maar er is te veel anders gegaan als vooraf afgesproken. En daar balen veel mensen van. Dat neemt niet weg dat we een euforisch gevoel over ons hebben nu we eenmaal bij de grens zijn en nog maar 35 km te gaan hebben als we eenmaal de grens gepasseerd te zijn. Het plan is om bij een golfclub met z’n allen champagne te drinken en daar worden foto’s gemaakt omdat dit een mooie blik op Singapore geeft. Daarna is er nog iets georganiseerd bij de Hollandse club in Singapore maar daar voelen wij niet veel voor. Wij gaan lekker met ons zessen de stad in ( met Onno en Ingrid en Alphons en Esther) en gaan daar ons eigen feestje bouwen! Ondanks dat iedereen heel duidelijke instructies heeft gekregen om vooral het carnet in Maleisië uit te laten stempelen en daarna in Singapore weer in te laten stempelen zijn er teams die het presteren om toch weer door te rijden. Ze hebben alleen hun paspoort laten stempelen. Het carnet is voor de tijdelijke invoer van je auto en erg belangrijk voor het transport straks naar Nederland. Deze auto’s zijn dus niet ingevoerd. Bij Jan Willem komt bijna de stoom uit z’n oren. Het lijkt wel of je met een stel kleine kinderen op pad bent. Maleisië uit gaat vrij vlot maar Singapore in duurt erg lang. En het is inmiddels half 6 als we allemaal stempels hebben en in colonne naar de golfclub rijden. Daar worden we opgewacht door de ambassadeur en champagne. Prachtig zicht over Singapore en we zijn allemaal zo trots en blij dat we het gehaald hebben! De Toy heeft het weer super gedaan en alweer, net zoals tijdens de Afrikareis, niet 1 lekke band gehad. BF Goodrich heeft het weer bewezen, de beste band onder alle omstandigheden. En www.leosautoservice.nl heeft de auto weer top voorbereid op deze monstertocht. Dan heerlijk eten bij Morton’s waar we ook nog eens het beste zicht op het vuurwerk hebben. Werkelijk fantastisch. Einde van een onvergetelijke reis, iedereen ontzettend bedankt voor het meelezen en jullie leuke berichten. Een heel gelukkig nieuwjaar waarin al weer wat nieuwe reizen gepland staan!