Dagboek 12 juli van Samburu naar Marsabit 220 km

We komen rond half 8 uit de tent. Al lang wakker van lawaai van andere camping gasten. Er is een vrachtwagen met zo’n 20 kids uit Nederland gisteravond aangekomen .Maar we wachten tot het spul weer op safari gaat voor we de tent uit komen. Naast ons staat een man met zijn dochter van een jaar of 10 en dit meisje heeft de grootste lol om in haar nachthemd met een stok achter bavianen aan te jagen. Heel leuk om te zien. We vertrekken om 10 uur op het gemak richting uitgang van het park. Het is namelijk maar 220 kilometer naar Marsabit, onze volgende stop. We zien van alles onderweg en genieten van waarschijnlijk ons laatste park deze hele reis. De eerste 100 kilometer is super asfalt. Maar dan….slechte weg tot en met. Toen we aan deze reis begonnen wist ik niet wat wasbord was. Nou, inmiddels wel!! De Toy heeft het zwaar en zo’n 50 kilometer voor Marsabit horen we een ( helaas ) vertrouwd geluid; het dakrek is weer kapot. Vlak voor Marsabit wijst een oude man die langs de weg loopt onder de auto en dan blijkt dat ook de beugel van de originele tank ophanging kapot is en los eronder hangt te bungelen. Ook dat nog. We komen rond 5 uur in Marsabit en we hebben weer geluk. Er is nog een ‘garage’open en Patrick moet de Toy achteruit op een ‘brug’rijden. Niet uit te leggen of op foto’s te laten zien hoe het er hier uit ziet, maar….ze maken alles. Half 7 en inmiddels zo goed als donker zoeken we naar de camping die in de Navi staat. Voor ons gevoel aan ’t eind van de wereld en over allerlei schimmige paadjes komen we er. Behalve 2 gewapende mannen niemand daar. Snel wat koken en daarna rust.