Dagboek 15 januari

We worden al vroeg wakker van de zon die in onze hut schijnt, maar dat komt goed uit. We moeten om 8 uur bij de duikschool zijn. Er gaat verder niemand mee dus we hebben het rijk alleen op deze rubberboot, die wel goed is uitgerust om mee te gaan duiken. Prima spullen trouwens ook om te lenen, spiksplinternieuw allemaal. De divemaster is wel een hele vreemde. Zegt alleen het hoognodige en verder lijkt hij er weinig zin in te hebben. Nou, ik wel! Tot de Bazaruto eilanden die hier voor de kust liggen gaat het goed maar daarbuiten gaat het tekeer, niet normaal. Het lijkt ‘ the perfect storm ‘ wel. Op een gegeven moment varen we tegen zo’n hoge muur aan dat er geen ontkomen meer aan is. De golf valt over het stuurhutje en de boot is meteen vol met water en gelijk stopt ene motor er mee. Aan het verschrikte gezicht van de divemaster te zien was dit niet echt de bedoeling. We varen nog 5 minuutjes door op 1 motor en zijn dan gelukkig bij het rif. Wat troebel! We zien echt bijna niks, behalve wat klein spul. Ook al was er wat groots in de buurt hadden we het niet gezien, het zicht was denk ik nog geen 5 meter. Wel is het altijd weer heerlijk om zo evenwichtloos rond te zwemmen. Na 50 minuten houden we het voor gezien en de schipper probeert nog eens om de ene motor aan gang te krijgen. Zonder succes. We stoppen even bij een klein eilandje om wat te drinken en besluiten het bij deze ene duik te laten. Onderweg terug valt de andere motor ook nog een keer stil, maar die krijgen ze gelukkig weer aan de praat. Wat een gedoe. Jammer dat het onder water niet veel was maar zo tussen de eilanden door varen hier is wel echt prachtig. We zijn tegen 1 uur terug en moeten het laatste stuk terug lopen. Het verschil tussen hoog en laag water is hier enorm groot. De rest van de dag lekker luieren met een boek en goed uit de zon blijven, je verbrandt hier levend. Deze Vilanculos Beach Lodge is zeker een aanrader,prachtige hutten, goed eten, super ligging enz. De manager ( oud medewerker Sun International, een casinogroep, dus dat geeft gespreksstof ) doet ontzettend zijn best maar heeft veel problemen met zijn medewerkers. Nog lekker eten hier vanavond en morgen de weg weer op. We gaan morgen eerst goed vol tanken want er zijn hier weinig tankstations en de auto wassen, die is echt stinksmerig. Dan gaan we langzaam aan richting Malawi maar we willen eigenlijk wel proberen een ander route te nemen. We zouden graag de weg met die hele diepe kuilen over willen slaan.

Leave a Reply