Dagboek 14 januari

Onderweg naar Vilanculos. 400 km te gaan vandaag. Aangezien we om half 6 al in de auto zitten kunnen we daar nooit laat aankomen. De weg is vanaf deze kruising even iets beter, maar het is moeilijk voor te stellen dat dit de enige noord-zuid verbinding is in dit land. Mozambique is al weer het 6e land wat we aandoen sinds Kaapstad. Tot nu toe kwamen we met regelmaat Europese kentekens tegen maar hier tot nu toe nog niet 1. Ook zagen we in de voorgaande landen veel kentekens uit Zuid Afrika maar ook die zijn hier niet te kijk. We waren gewaarschuwd dat er heel veel politiecontrole zou zijn onderweg die vooral buitenlanders willen bekeuren voor allerlei onzin. Niks is minder waar. We hebben nog nergens zo weinig politie gezien. Behalve af en toe in een oud gebouw wat kogelgaten doet niet veel meer herinneren aan de burgeroorlog, behalve dat je wel met regelmaat iemand ziet langs de kant van de weg die een been mist, die nog ergens een overgebleven mijn is tegen gekomen. We komen tegen 11 uur in Vilanculos aan en de ‘main road’ is niks meer als een zandweg waar je onmogelijk met een gewone auto over kan rijden. We gaan op zoek naar een restaurantje wat ik heb gevonden in de Bradtgids en het uitzicht is adembenemend mooi. En de krab nog lekkerder.! Dat smaakt na al die snelle jelle’s!! Hele vriendelijke eigenaar raadt ons aan om naar de beach lodge te gaan, volgens hem de beste plaats hier. Het is even zoeken maar dan vinden we het. Inderdaad een prachtige lodge waar we meteen boeken voor een duikje morgen. Dat was de deal; ik zou mee gaan op deze Afrikatrip als Patrick 1 dag met mij zou gaan duiken. Inmiddels had ik nooit kunnen denken dat ik dit hele gebeuren zo leuk zou gaan vinden, maar ik hou hem toch aan de afspraak! We vinden een heerlijk plekje in de schaduw aan zee. Na het Irishotel van gisteren is dit zoooo heerlijk!